สื่อรักร้อยใจ

“ไม่... ไม่นะ...อย่าทำอย่างนั้น...”
มือขวักไขว่โรยแรงพยายามจะผลักดันร่างหนักๆ ออกไปพ้นตัว แต่เหมือนยันเข้าหับหินผา และก็...ประหลาดนัก สัมผัสอบอุ่นไม่ว่าจากมือ จากปากที่กำลังยุ่มย่ามไปบนเนื้อตัว ลดแรงกำลังของเธอ ซึ่งก็เหลืออยู่ไม่มากให้เหลือน้อยลงทุกทีๆ
อืม...อย่า...”
เปล่งเสียงแผ่วโหย ขณะพยายามขยับตัวหนีปากและมือที่ก่อความเสียวซ่านอย่างประหลาดนั้น เพราะทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าเกร็งตัวต่อต้านการรุกรานที่แรงร้อนดุจไฟ
ความเจ็บแปลบพียงชั่วครู่ถูกขับไล่ด้วยความสุขสมที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ยิ่งมีการเคลื่อนไหวให้เนื้อต่อเนื้อเสียดสีกัน ความรู้สึกวาบหวามสุดจะบรรยายก็ยิ่งทวีคูณ
ฝัน... คงเป็นความฝัน! ดีเหลือเกิน!
โอ... จะเป็นอะไรก็ตาม ก็หยุด อย่าหยุดเลย!
หญิงสาวคิดว่าตนคร่ำครวญอยู่แต่ในอก โดยไม่รู้ว่าได้เปล่งเสียงกระท่อนกระท่อนออกมาจริงๆ
เธอไม่รู้หรอกว่า หากชายหนุ่มคิดจะหยุดกลางคัน หลังจากสะดุดใจบางอย่างขึ้นมาแวบหนึ่ง กำลังใจของเขาได้ถูกทำลายลงเพราะเสียงครางเครือ และกิริยาเบียดเนื้อเบียดตัวเชิญชวนที่เป็นเองโดยธรรมชาติของเธอนั้นเอง