เล่ห์ร้ายจำแลงรัก

“คุณครับ...นมหก” ต้นตระกูลไม่ได้ระคายเคืองผิวใดๆ ทั้งสิ้นกับหมอนสารพัดใบที่ถูกโยนเข้าใส่ แต่กลับจ้องหน้าอกหน้าใจของหญิงสาวที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มด้วยความเพลินตา
“ชิ! อยากมองก็มองไปเถอะย่ะ เห็นไปทุกส่วนแล้ว ฉันไม่หวงหรอก” นิจนิรันดร์เบ้ปากอย่างไม่แยแส แล้วปล่อยให้ผ้าห่มร่วงไปกองอยู่ที่เอวอย่างไม่คิดปกปิด
“หึ! ไม่อยากเชื่อว่าคุณจะเก็บซิงมาได้ถึงขนาดนี้ ดูท่าไม่ได้เสียดายเลยนี่ ตกลงกันง่ายๆ คุณจะเอาเท่าไหร่?” ต้นตระกูลมองหน้าอกของหญิงสาวด้วยสายตาโลมเลีย จนคนถูกมองเริ่มประหม่า หากทว่าความอยากเอาชนะที่มีอยู่ล้นอกก็ทำให้เธอเลือกที่จะไม่สนใจ
“ฉันไม่เอาเงินของคุณ! แต่ฉันจะเอาคุณ!”