พูดใหม่อีกครั้งมึงมันเมียใคร?

คำโปรย

"เพื่อน!...เพื่อนงั้นเหรอ?"

"ใช่..."

"เพื่อนพ่อมึงดิไอ้นุ๊กมึงเป็นเมียกู!"

"กูไม่ใช่เมียมึงไอ้ตั๊นมึงกับกูเป็นเพื่อนกัน...และ...มันก็จะเป็นแบบนี้ตลอดไป"

"กูไม่เคยเห็นมึงเป็นเพื่อน...กูคิดเกินเพื่อนตลอดเพราะงั้นตั้งแต่วันนี้ไปมึงคือเมียกู!"

"กูไม่ใช่เกย์ไอ้ตั๊น!"

"ไม่ใช่แล้วยังไงใครแม่งจะสนวะความรักมันไม่เคยระบุเภทสภาพมึงเคยได้ยินป่ะ"

"แต่กูมีแฟนแล้ว!"

"มึงพึ่งเลิกกันเมื่อวาน...นี่เมาค้างจนจำอะไรไม่ได้รึไง!"

"...ไม่รู้ล่ะกูไม่เป็นอะไรกับมึงทั้งนั้น!"

ผมรีบเดินหนีไอ้ตั๊น

รู้สึกสับสนงุนงงกับสถานะเพื่อนที่เลื่อนขึ้นมาเป็นผัวเมียเพียงชั่วข้ามคืน จำได้ครับว่าเมื่อวานผมอกหัก ผมหิ้วเหล้ามาหามาปรับทุกข์ที่บ้านมันเอง
เพราะไอ้ตั๊นคือคนที่เข้าใจผมที่สุดความสนิทสนมทำให้ผมไม่เคยรู้สึกเลยว่ามันคิดเกินเลยกับผม

ตกลงต้องเป็นเมียจริงๆเหรอวะ?

ชิบหายล่ะทีนี้...

พอจะนึกภาพตามออกมั้ยครับว่าต่างคนต่างก็รู้สันดารกันดีแล้วผมจะหนีเอาตัวรอดจากไอ้ตั๊นยังไง?

ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมกันด้วยนะครับ



+++


เส้นเรื่องไม่ปวดตับนะคะแนวฟิลกู๊ดอ่านแบบจอยๆยิ้มๆแต่ก็อาจฟินจิกหมอนหรือแบะปากหมันไส้ได้บางครั้ง