Leo ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วครับผม

“เมื่อไหร่ลื้อจะหาแฟนได้สักทีหาอาเต้ย”

โอ๊ย อาม่านี่ก็แปลก บ้านอื่นเขามีแต่ห้ามไม่ให้มีแฟน บอกต้องรอเรียนให้จบก่อนอย่างนั้นอย่างนี้ แต่อาม่าของฉันกลับถามทุกครั้งที่เจอหน้าว่าเมื่อไหร่จะมีแฟนซะงั้น

"อาซินแสบอกว่าถ้าภายในปีนี้ ถ้าลื้อหาเนื้อคู่ไม่เจอ ลื้อจะต้องอยู่คนเดียวจนแก่ตายเลยนะ รู้บ้างรึเปล่า”

“ภายในปีนี้เนี่ยนะ”

ฉันยกนิ้วขึ้นนับทันใด เดี๋ยวนะ ภายในปีนี้เท่ากับว่าภายในเดือนธันวาคม งั้นก็เท่ากับว่าฉันมีเวลาอีกประมาณ...

“ลื้อเหลือเวลาอีกแค่สองเดือนแล้ว” อาม่าบอกเสียงเครียด "ถ้าลื้อไม่รีบหาแฟนละก็...อั๊วะจะหาให้ลื้อเอง!"


สิ้นคำขาดของอาม่า การยัดเยียดเนื้อคู่ให้ก็เริ่มต้น...

เมื่ออาม่าดันพยายามจับคู่ฉันเข้ากับลูกชายร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ชอบแวะไปเม้ามอยด้วยที่ร้านบ่อยๆ

วิ่งหนีทั้งอาม่ากับเนื้อคู่จอมปลอมก็ว่าแย่แล้ว

แต่ไอ้ที่ปวดหัวกว่าดูเหมือนจะเป็น...
อีตา เลโอ เพื่อนซี้ปากหมา จอมหลงตัวเอง ที่อยู่ๆ ก็ลุกขึ้นมาทำท่าหึงหวง พร้อมประกาศก้อง

'อยากเป็นแฟน ไม่อยากเป็นเพื่อนแล้วเว้ย!'

โอ๊ยยย อะไรของมันวะ ปวดหัว!

แต่บอกไว้ก่อนเลย...
เมื่ออุปสรรคของความ ‘เพิ่งรู้หัวใจตัวเอง’ คืออาม่า งานนี้ต่อให้หน้าหล่อแค่ไหนก็ไม่หมูแน่นอน!



*****
Talk :
เล่มนี้เคยออกกับแจ่มใสมาแล้วค่ะ
มีเรื่องร่วม set ทั้งหมด 4 เล่ม แต่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันโดยตรง
เพียงแค่เป็นธีมเรื่อง 'เฮดรุ่น' ที่ถูกจับมาอยู่หอพักโซนเดียวกันเท่านั้น
สามารถอ่านแยกได้ไม่มีปัญหาค่า ^^