เมียลับสัญญาใจ

“ลูกศัตรูอย่างเธอที่โซฟานี่ก็พอมั้ง! เพราะว่าเตียงนั่นฉันเก็บเอาไว้ให้ เมีย ในอนาคตของฉัน!” เขาเน้นย้ำถึงคำว่า เมีย อย่างชัดถ้อยชัดคำ ก่อนจะโยนคนที่เอาแต่นิ่งเงียบลงโซฟาอย่างไม่ออมมือนัก
“โอ้ย! บุญเจ็บค่ะ…”
“นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นบุญสิตา คืนนี้เธอยังต้องเจ็บกว่านี้มาก เตรียมรับมือเอาไว้ให้ดีเพราะว่าฉันจะไม่ปราณี!” คำพูดนั้นไม่ใช่คำขู่แต่อย่างใด เพราะทันทีที่พูดจบกระโปรงสีขาวสะอาดตาก็ถูกกระชากออกไปจากร่างกายอย่างรุนแรง ไร้ซึ่งความอ่อนโยนที่ควรจะเป็น การกระทำนั้นมันทำให้เธอกลัวจนต้องถอยรนหนี แต่ก็หนีไปได้ไม่เท่าไหร่ก็ถูกมือหนากระชากข้อเท้าให้ไหลกลับไปนอนอยู่ใต้ร่างของเขาตามเดิม
คณินแทบไม่ยอมละสายตาไปจากเรือนร่างที่น่าปรารถนาตรงหน้า ความสวยที่ไม่ว่าจะซอกมุมไหนต่างก็แสนเป็นที่ถูกใจเขาไปเสียหมดนั่นยิ่งทำให้รู้สึกหงุดหงิด แต่เขาจะปล่อยให้แม่ตัวดีครอบงำความรู้สึกของตัวเองมากไปกว่านี้เห็นทีคงไม่ได้ คิดเช่นนั้นร่างกำยำจึงค่อยๆ ลุกขึ้นก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้นโดยที่สายตาไม่ได้ละไปจากใบหน้าอ่อนหวาน ของคนตรงหน้าแม้เสี้ยวนาที
บุญสิตาจ้องมองการกระทำนั้นของอดีตคนรักที่ยังรักอยู่ไม่นานก็ต้องเบือนหน้าหนี แม้ใจจะกลัวแสนกลัวถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปนี้มากแค่ไหน แต่ลึกๆ ในใจก็ยินดีที่คนแรกของเธอนั้นจะเป็นเขา
ผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ…