คุณบอดี้การ์ดที่รักเล่ม-(3)

“พี่นนท์ครับ? ผมมีเรื่องจะสารภาพกับพี่ครับ”
เลยพูดพร้อมกับแหงนหน้ามองผู้เป็นเจ้านายด้วยสายตาละห้อย เพราะตอนนี้เจ้านายของเขาไม่ยอมก้มลงมามองเขาเลย นอกจากพูดกับเขาเพียงสั้น ๆ ด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์เท่านั้น
“พูดมาสิ”
เล็กถือวิสาสะเอื้อมมือเรียวเข้าไปคว้ามือของเมืองนนท์มาวางแนบไว้บนแก้มของตัวเอง ก่อนที่เล็กจะเริ่มสารภาพความจริงออกมาเสียงสั่นเครือ
“ที่จริงแล้วเมื่อคืนผมไม่ได้หลบออกจากผับไปหาเพื่อนหรอกครับ แต่ผมตั้งใจหลบพี่ออกไปข้างนอกเคลียร์กับแฟนต่างหากครับ”
หลังจากที่ความจริงบางส่วนหลุดออกมาจากปากของเล็ก เมืองนนท์ก็ค่อย ๆ เลื่อนสายตาคมของเขาลงมาจดจ้องอยู่ที่ดวงหน้าเปื้อนน้ำตาของเล็ก ก่อนจะถามเล็กเสียงเรียบว่า
“นายมีแฟนแล้วเหรอ?”
เล็กพยักหน้าเบา ๆ แทนคำตอบ แล้วเล็กก็เริ่มสารภาพความจริงประโยคต่อไปอย่างยากลำบาก เนื่องจากตอนนี้ริมฝีปากของเล็กสั่นเทาไปหมดแล้ว เพราะเขากลัวว่าเมืองนนท์จะโกรธ
“ผมผิดเองครับที่ปกปิดความจริง เพราะที่จริงแล้วแฟนของผมก็คือพี่หมอธนาคนที่พี่นนท์ก็รู้จักดีครับ”
เมืองนนท์ปล่อยให้หยดน้ำตาแห่งความเสียใจไหลผ่านแก้มออกมาพร้อม ๆ กับน้ำตาของเล็ก โดยที่เมืองนนท์ไม่คิดที่จะเช็ดมันออกเลย ก่อนที่เมืองนนท์จะหันไปคว้านาฬิกาปลุกข้างหัวเตียงขว้างใส่หน้าต่างเพื่อระบายความเจ็บปวดเสียใจของตัวเอง
เพล้ง!
“แล้วทำไมเพิ่งมาบอกเอาป่านนี้”
เมืองนนท์ก้มลงไปถามเล็กเสียงสั่น ก่อนจะตวาดลั่นโดยไม่ออมเสียงออกไป
“นายรู้ไหมว่าถ้านายพูดความจริงต้นแต่ต้น พี่ก็คงจะไม่เสียใจขนาดนี้ พี่คงไม่ปล่อยให้ตัวเองหลงรักนายจนถอนตัวไม่ขึ้นแบบนี้”
......