ซื้อกายแลกรัก

“กูไหว้มึงแล้ว ปล่อยกูไปเถอะ กูสำนึกผิดแล้ว กูจะไม่ยุ่งกับเพลิง และกลุ่มเพื่อนของเพลิงอีก ปล่อยกูไปเถอะ กูไหว้มึงละ”
ทิวยกมือไหว้กรด้วยความกลัว แต่ดูเหมือนกรไม่รู้สึกสงสารหรือเวทนาทิวแม้แต่น้อย มีแต่จะซ้ำเติมให้หนักขึ้น
“ต่อให้มึงไหว้กูเป็นร้อยครั้ง หรือกราบตีกูเป็นพันครั้ง กูไม่มีวันปล่อยมึงไปเด็ดขาด ยังไงคืนนี้มึงก็ต้องเป็นที่ระบายอารมณ์ของกู”
“...”
“แทนที่มึงจะไหว้ขอร้องกู ทำไมมึงไม่ทำหน้าที่ของมึงให้ดี ทำให้กูประทับใจ ไม่แน่กูอาจจะเมตตามึงขึ้นมาก็ได้”
ทิวกัดฟันพูดออกมาพร้อมกำหมัดแน่นด้วยความเจ็บแค้นใจ
“กูขอยอมตายเสียดีกว่าที่ต้องเสียศักดิ์ศรีเป็นที่ระบายอารมณ์ให้คนอย่างมึง”
“ยอมตายงั้นเหรอ หึ หึ กูไม่ยอมให้มึงตายง่ายๆ หรอก เพราะความตายของมึงมันง่ายเกินไป กูชอบทรมานให้คนตายทั้งเป็น มันสนุกดี กูชอบเห็นคนกำลังดิ้นทุรนทุรายตะเกียกตะกายด้วยความเจ็บปวด มันสะใจกูดี”
……………….

“มึงจะยอมกูหรือยังฮะ”
“กูไม่ยอม กูยอมตายเสียดีกว่าเป็นที่ระบายอารมณ์ให้มึง”
กรหัวเราะเหี้ยมในลำคอ ก่อนนึกอะไรดีๆ ออก
มันบอกว่ามันมีเมียแล้วนี่ หึ หึ
“กูถามมึงดีๆ แล้วนะไอ้เหี้ย ถ้ามึงไม่ยอมกูละก็ กูจะไปลากตัวเมียมึงมาเป็นที่ระบายอารมณ์ให้กูแทนมึงละกัน”
ทิวชะงักกึกทันทีที่กรพูดคำว่า เมีย ออกมา
เขาไม่มีวันให้ใครแตะต้องตองโดยเด็ดขาด เขายอมไม่ได้เด็ดขาด
“อย่าทำร้ายเมียกู กูยอมแล้ว กูยอมมึงแล้ว มึงต้องการทำเหี้ยอะไรก็มาลงที่กูคนเดียว เมียกูไม่เกี่ยว อย่าแตะต้องเมียกู”
………………
“อย่าให้นะพี่กร อย่า”
“มึงหุบปากมึงไปเลย ไอ้ลูกเหี้ย”
แม่เลี้ยงตะคอกใส่ทิว เมื่อเห็นกรแต่งตัวดี
“ค่าตัวทิวเท่าไหร่”
“ห้าหมื่น”
“สามหมื่นขาดตัว”
“สามหมื่นก็ได้ ดีกว่าไม่ได้เหี้ยอะไรเลย”
แม่พูดขึ้นก่อนแบมือรับเงิน กรหันไปมองทิว ทิวฟิวกัดฟันกรอดด้วยความโมโห เมื่อกรเห็นเขาเป็นสิ่งของราคาเพียงสามหมื่นบาท