สตรีวิปลาสแห่งเหลียนซาน เล่ม2

“เจ้ารู้แล้ว?”
“เห็นข้าโง่นักรึ!” ข้าตวาดลั่น กระทืบเท้าจนแผ่นดินร้าว!
“เช่นนั้น…” เขาเผยแววตาเสียดายสุดซึ้ง ล้วงหยิบของบางอย่างจากในอก ก่อนยื่นมาทางข้าไม่วายยกขึ้นดอมดมเสียหลายครา ท่าทีโรคจิตกรุ้มกริ่มราวโจรราคะ
ข้าเพ่งให้ชัดถนัดตา แจ้งตาว่ากระไรอยู่ในมือเขาก็กรี๊ดออกมาดังๆไล่ทุบไล่ฆ่าเจ้าโจรลามก!
“นั่นเอี๊ยมข้า! เจ้าโจรราคะ!”
“ข้าทราบๆข้าถึงพกไว้ติดกายอย่างไรเล่า ยามนึกถึงน้องหญิงก็เสมือนเจ้าอยู่ใกล้”
“มู่หรงเซียวเทียน!!”