นางร้าย 2018

เลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะรักได้...
#########
วิชุดาฉุนขาด ขืนร่างออกมายกมือตบหน้าเขาเต็มแรง
“ นี่แนะ ไอ้บ้า มาจูบฉันทำไม? ” หล่อนว้ากลั่นระเบียง
จอห์นยกมือกุมแก้ม ทำตาปะหลับปะเหลือก
“ ก็แสดงบทคู่รักไง ผมทำตามบท คุณตบผมทำไม ? ” เขาแก้ตัวไปน้ำขุ่นๆ
วิชุดาเบ้ปากยักไหล่
“ จะทำอะไรก็บอกก่อนสิ จู่โจมแบบนี้ฉันตกใจ มือมันเลยไปเอง ”
จอห์นปั้นหน้าขึงขัง
“ ควบคุมตัวเองหน่อย กรามผมโย้ไปข้างนึงแล้วเห็นมั้ย โชคดีที่ไม่มีใครมาเห็น ม่ายงั้น แผนแตกแน่ ” เขาเอาเรื่องเดิมๆมาขู่
วิชุดาเริ่มอึดอัด หันหลังจะเดินหนี
จอห์นคว้าแขนรั้งตัวไว้
“ จะรีบไปไหน เรายังไม่ได้ช้อมจูบกันเลย ” เขากล่าวยิ้มๆทำตาเป็นประกาย
“ พอทีเถอะ ซ้อมบ้าบออะไรกัน เห็นชัดๆว่าคุณมีเจตนาไม่ดีกับฉัน ” วิชุดาสบัดสะบิ้ง
จอห์นทำไขสือ กอดร่างบางไว้ในวงแขนไม่ยอมปล่อย
“ ผมเปล่าสักหน่อย มาซ้อมกันต่อเถอะ แค่จูบกันทีสองทีคงไม่ถึงตายหรอก ” เขาไม่พูดเปล่า ประกบปากจูบปากหญิงสาวทันที
วิชุดาพยายามส่ายหน้าเบี่ยงปากหนี แต่อีกฝ่ายใช้มือรั้งท้ายทอยไว้แน่นจนขยับไม่ได้
จอห์นบดริมฝีปากดื่มด่ำรสชาติความหอมหวานของริมฝีปากงาม แล้วสอดลิ้นเข้าไปทักทายลิ้นบางอย่างย่ามใจ
แล้วเขาก็ร้องจ้ากรีบปล่อยวงแขน เมื่อลิ้นเขาถูกกัดอย่างแรง
“ โอ๊ย ! ” จอห์น ร้องได้คำเดียว ก็ถูกหญิงสาวตบซ้ำจนหน้าหัน
“ ฉาด !!! ” พลังฝ่ามือครั้งนี้แรงกว่าเดิมเป็นสองเท่า แก้มจอห์นขึ้นผื่นเป็นรอยนิ้วคนตบครบห้านิ้วแดงอร่าม