Change you เปลี่ยนจากนาย ให้กลายเป็นเธอ

“ทำไรอยู่วะ เปิดช้าชิบ!” ยังไม่ทันจะมองคนที่มาเปิดประตู ผมก็บ่นซะก่อนเพราะถือของมาหนัก
“พี่เป็นใครอ่ะครับ” ชิบหาย ใครวะ ผมถอยออกมามองประตู หมายเลขห้องก็ถูกนี่หว่า หรือไอ้เก้าจะย้ายออกไปแล้ว เป็นไปไม่ได้หรอกแค่สองวันเองที่ผมไม่เจอมัน
“ใครมาอ่ะภู?” ผมหน้าชา สภาพไอ้น้องที่มาเปิดประตูว่าโป๊แล้วเพราะมันนุ่งผ้าเช็ดตัวเหมือนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แต่ไอ้คนที่เดินหาวตามออกมานี่สิ ทำให้ผมช๊อกยิ่งกว่า ไอ้เก้าใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันทำอะไรกันมา
“...”
“พี่เก้า คือพี่คนนี้เค้า” ไอ้เด็กที่ไอ้เก้าเรียกว่าภูกำลังจะอธิบาย แต่ไอ้เก้ามองเห็นผมก่อนแล้วสวนขึ้น
“ภู กลับไปได้แล้ว พี่มีแขก” ไอ้เก้าออกคำสั่ง เด็กภูนั่นทำหน้าเอ๋อๆ แต่ก็ยอมไปแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนไปไอ้เก้ายังดึงมันมาจุ๊บหน้าผากต่อหน้าต่อตาผมอีก เหอะ ทีกับคนอื่นแม่งโคตรละมุน กับกูนี่กัดได้ทุกทีที่เจอ
“จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานมั้ย?” น้องภูกลับไปแล้ว ผมยังยืนค้างเติ่งอยู่หน้าประตู พร้อมถุงอันหนักอึ้ง เออเว้ย กูถือของอยู่นี่หว่า ลืมความหนักไปตั้งแต่เมื่อไหร่
“เออ เอ้านี่ กูไปซื้อของมาเลยเอามาเผื่อ!” ผมจะกระแทกเสียงใส่มันทำไมเนี่ย นี่คือหงุดหงิดเรื่องน้องภูอะไรนั่นเหรอ ไม่เห็นผมจะมีสิทธิ์อะไรไปยุ่งเรื่องเค้าเลย
“เข้ามาก่อนดิ”
“ไม่อ่ะ กูจะกลับห้องละ” ผมปฏิเสธทันที ถ้าเป็นแฟนกันผมบอกเลยนี่คืออาการงอน ทั้งสีหน้าทั้งท่าทางกระฟัดกระเฟียดมันแสดงออกมาโคตรชัดเจน
“บอกให้เข้ามาก็เข้ามาดิวะ!” ไอ้เก้ามาแย่งของจากมือผมไปถือไว้ด้วยมือเดียว แล้วใช้อีกมือดึงผมเข้าไปในห้อง