บ่วงบำเรอ

บ่วงบำเรอ
โมริน
-------
“เอาไป ค่าตัวของเธอ”
“กี้ไม่ได้ขายตัว” เธอปฏิเสธ
“แต่ก็ถือว่าฉันซื้อบริการจากเธอก็แล้วกัน ตัวเธอเองก็จะได้ไม่เหนื่อย ตรงช่วงล่างก็จะไม่ได้ใช้งานฟรี ๆ ”

+++นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหารุนแรง ซาดิสม์นิด ๆ คำพูดและประโยคบางส่วน อาจจะหยาบโลน ไปบ้างนะคะ+++

คำโปรย....

“กี้เพิ่งรู้ว่าพ่อเลี้ยง ยังไงก็ได้ จะนอนกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ ไม่จำเป็นต้องใช้ความรัก ฮือ ๆ ”
อธิคมจุกจนพูดไม่ออก “แต่อย่างน้อย ๆ ฉันก็ไม่เคยใช้บริการจากใครฟรีๆหรอกนะ”
เขาบอกแล้วล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบเงินสดออกมาให้เธอราวๆสามหมื่น
“เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันจ่ายมากขนาดนี้” อินทิราแสยะยิ้มแล้วมองเงินนั่น
“กี้ไม่ต้องการ กี้ไม่ได้ขายบริการ กี้ก็แค่ทำบุญ ให้กับหมาขี้เรื้อนที่มันหิวโซ ก็เท่านั้น”
“วิกกี้!” เขาเดือดดาน ไม่พอใจ
“ทำไม จะตีกี้อีกก็ได้นะ เพราะถึงยังไง กี้ก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไปแล้วนี่”
อธิคมย่อตัวนั่งลงไปต่อหน้าเธอ ใช้มือบีบปากอินทิรา จนเจ่อออกมา
“รับเงินไปซะ แล้วถือว่าเราจบๆกันไป” เธอปัดมือเขาออก
“ฮือ ๆ กี้เคยคิดว่าพ่อเลี้ยงจะเป็นคนดีมากกว่านี้ แต่ก็ไม่เลย กี้อยากย้อนเวลากลับไป แล้วไม่ต้องเกิดมาพบเจอพ่อเลี้ยง!”
“ฉันก็ไม่อยากเกิดมาเจอเธอหรอกนะวิกกี้”
เขาบอกแล้วโยนเงินจำนวนนั้นใส่หน้าตักเธอ
“ถ้านี่คือสิ่งที่พ่อเลี้ยงต้องการให้เป็นหญิงบริการ กี้ก็จะเป็นให้เห็น ในเมื่อบอกให้กี้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้น กี้ก็จะลืม แล้วจะคิดเสียว่า มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยก็แล้วกัน”
“ก็ดีแล้ว จบเรื่องนี้ซะ” เขาบอกแล้วกำลังจะก้าวขาเดินออกไป
“กี้จะกลับกรุงเทพฯ จะไปขายบริการ” เท้าของอธิคมต้องหยุดชะงัก แล้วหันมามองตาขวาง
“หญิงชั้นต่ำ” อินทิราปาดน้ำตาออก แล้วลุกขึ้นต่อหน้าอธิคม
“ก็พ่อเลี้ยงใช้บริการกี้ ยังจ่ายเงินให้มากขนาดนี้ แล้วทำไมกี้จะไปทำกับใครต่อใครไม่ได้ล่ะ อีกอย่างช่วงนี้กี้ก็ร้อนเงิน ต้องหาค่าเทอม ค่ากระเป๋า รองเท้า ค่าเครื่องสำอาง แล้วนี่ก็น่าจะเป็นโอกาสสำหรับกี้ ในการผันตัวไปเป็นหญิงบริการ”
“วิกกี้!” เพี๊ยะ อธิคมลงทัณฑ์สาวน้อยด้วยฝ่ามืออีกครั้ง
เขาหึง เขาหวง ตัวเธอ ไม่อยากให้ใครมาซ้ำรอยของเขา อยากเป็นเจ้าของเธอแต่เพียงผู้เดียว
อินทิราจับหน้าตัวเอง “สองครั้งแล้วนะ ที่ตบหน้ากี้ ทำไม…ทำไมพ่อเลี้ยงไม่คิดว่ากี้ก็มีความรู้สึกเหมือนกัน กี้เจ็บเป็น เสียใจเป็นนะ ฮือๆ”
“ก็เพราะว่าเธอคิดอะไรตื้นๆ ฉันต้องเตือนสติเธอไง”
“แล้วไง…ในเมื่อพ่อเลี้ยงไม่เห็นความสำคัญกับกี้ ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของกี้ กี้จำเป็นต้องแคร์ด้วยเหรอ”
อธิคมหลับตาแน่น ก่อนจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง
“เอาเถอะ เธออยากจะไปขายตัวก็ตามใจ ฉันอนุญาต หากเธอมันใฝ่ต่ำ”
“กี้ไม่แคร์ เพราะพ่อเลี้ยงยังนอนกับใครต่อใครก็ได้ แล้วพอตื่นมาก็บอกว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วลืมๆมันไป”
“ก็แล้วแต่เธอ” เขาบอกเสียงเบา แล้วเดินออกไปจากห้องนอนของเธอ
++++++++++______________+++++++++++

พระเอกเรื่องนี้ หื่น โหด ห่าม ถ่อยบ้างนะคะ

**คำแนะนำ**
ทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ และสามารถอ่านตัวอย่างเพิ่มเติมได้จากเว็บเด็กดีรีดอะไรท์ ธัญวลัยนะคะ
และซื้อผ่านหน้าเว็บราคาจะถูกกว่าค่ะ (Apple IOS ซื้อผ่าน web browser safari เน้อ)
------------
**หมายเหตุ**
-นิยายมีความดราม่า โรมานซ์ มีหลัวชั่วซ่อนตัวอยู่ในนี้
-อ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อ (เพื่อประกอบการตัดสินใจ สามารถอ่านตัวอย่างเพิ่มเติมได้ที่เว็บออนไลน์ได้นะคะ)
-ส่วนตัวโมไม่ได้ชอบหรือสนับสนุนความรุนแรงแต่อย่างใดนะคะ แต่...
-นิยายเรื่องนี้มีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ไม่เหมาะกับนักอ่านที่อายุต่ำกว่า 18 ปี
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านมาก ๆ
-นิยายเรื่องนี้มี NC หลายบท ไม่ลาเวนเดอร์ หน่วง เศร้า เคล้าน้ำตา หากไม่ตรงไทป์นักอ่าน ผ่านได้เลยน้าาา
ขอบคุณมากค่ะ
---------
2 สิงหาคม 2561