พยศร้าย ชายเถื่อน

บางครั้งความรักก็มาจากคนที่เรามองข้ามตลอด
เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเพียบพร้อม แต่เขาก็รักในความพยศร้ายของเธอ

+++++++++++++++++++++++++

“นี่ถ้าเอ๋ยไม่เข้าไปขัดขวาง ป่านนี้ลุงไม่ไปถึงไหนต่อไหนกับแม่นั่นเลยเหรอคะ”

“พูดอะไรของเธอ”

ลงจากรถได้ชายหนุ่มก็รีบตรงเข้าบ้าน อายสายตาลูกน้อง ไม่อยากปะทะคารมกับอีกฝ่ายให้ใครเห็น ภูผาเพชรกับคุณปู่ไม่อยู่ แต่ก็ใช่จะไม่มีใครรายงานความเคลื่อนไหวในไร่ให้สองคนนั้นทราบ

ปกติเขาจะอยู่ที่บ้านไม้เนินเขา แต่เพราะต้องดูแลมารตี ระยะนี้จึงขับรถมาให้หล่อนเห็นหน้าบ่อยๆ

“ก็พูดความจริงไงคะ นี่ขนาดยังไม่แต่งบังอาจจะสวมเขาให้พี่อายแล้วเหรอ” มารตีไม่ยอมให้เขาหนีได้ง่ายๆ ร่างเล็กวิ่งตามไปกระชากแขนหวังให้อีกฝ่ายหยุดพูดจากันให้รู้เรื่องก่อน

ถ้าเขาสัญญาว่าจะกลับใจและเลิกหัวงู เธอจะช่วยปิดเรื่องนี้เป็นความลับ จันตราเป็นผู้หญิงแสนดี พี่สาวไม่ควรมีชีวิตคู่แสนชอกช้ำ

“หึงบ้าอะไรวะ!”

“เพราะลุงคือพี่เขย เอ๋ยถึงต้องคอยสอดส่องดูแล”

“อย่าเรียกลุง” ชายหนุ่มฉุนเฉียว ห้ามไม่ฟังมันน่าตบปากสั่งสอนนักเชียว
“เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าเสือกเรื่องของผู้ใหญ่”

“ตาลุงบ้า!” สาวน้อยหลับหูหลับตาแผดเสียงใส่เขาอย่างโมโห “พูดจาหยาบคาย”

“เธอมันพูดจาดีนักนี่ ลับหลังคุณพัชเรียกเค้าอีดอกสุภาพมากสินะ” ชายหนุ่มจ้องคนอ้าปากค้างด้วยแววตาดุเขม็ง มารตีสาวเท้าวิ่งตามก็ต้องหน้ามุ่ย เสกปิดประตูใส่หน้าเธอเหมือนไล่ให้ไปไกลๆ

สาวน้อยยกมือค้างกลางอากาศ เม้มปากอย่างหัวเสีย จะให้วิ่งตามเข้าไปในห้องก็คงไม่ต่างจากหลงทางเข้าถ้ำเสือ

อารมณ์ร้อนแบบนี้คงต้องปล่อยไปก่อน ได้อาบน้ำ ทานอาหารอิ่มๆเดี๋ยวเขาก็คงหายโกรธ
++++++++++++++++++++++++++++++++

กรุณาโหลดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ