คุณนายไร่องุ่น

“โอ๊ะ....” สายป่านลืมตาตื่นขึ้นพร้อมอุทานเล็ก ๆ กับคนที่โอบกอดเธอเอาไว้ ในใจแอบหวั่นไหวกับการกระทำของพ่อเลี้ยงสุริยา
ลมหายใจอุ่น ๆ รินรดที่ข้างหูของสายป่าน...
มีบางสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ในผ้าห่ม...สายป่านทำใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าที่จะขยับตัวเอง นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอถูกผู้ชายโอบกอดเอาไว้เสียแน่น..
พ่อเลี้ยงสุริยาซุกไซ้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเข้มของเขาลงที่แก้มนวลของสายป่านอย่างตั้งใจ
“สายป่าน...ผมชอบคุณ” พ่อเลี้ยงสุริยาเริ่มพรมจูบของเขาเข้าที่ใบหน้านวลสวยของสายป่านด้วยความนุ่มนวล แล้วประทับรอยจูบที่หน้าผากโหนกสวยของสายป่านด้วยความรัก
ปากหยักได้รูปของพ่อเลี้ยงสุริยาบรรจงจูบลงที่ปากบางของสายป่านอย่างนุ่มนวล
จมูกโด่งซุกไซ้ซอกคอขาวของสายป่านด้วยความรัก...
ด้วยความที่พ่อเลี้ยงสุริยาไม่ได้มีผู้หญิงอื่นในช่วงระยะเวลาที่เขาได้สูญเสียภรรยาไประยะเวลากว่า 4 ปีนี้เลย จึงทำให้ความรักที่มีใหม่กับสายป่านในครั้งนี้ดูร้อนรุ่มและเกิดขึ้นมาอย่างเฉียบพลัน
ชายหนุ่มจูบเรื่อยลงไปตามซอกคอและเรื่อยลงไปจนถึงเนินอวบอิ่มเต่งตูมของสายป่านที่ไร้ซึ่งชุดชั้นใน