พยาบาลสาว

ถ้าวันนั้นกระถางต้นตะบองเพชรไม่ร่วงใส่หัวเขา...
นักดนตรีรูปหล่อคนนั้น คงไม่ได้มาเป็น 'ผัว' ของเราในวันนี้!

----------

“ถ้าภูไม่มีชื่อเสียง ไม่มีเงิน แก้มจะอยู่กับภูมั้ย”
เขาถามไปด้วย เลียเนินนมไปด้วย มันเค็มเพราะน้ำตาของเธอ แต่ก็หวานเพราะเป็นร่างนุ่มเนียนของเมียรักของเขาด้วย
“อะ อือ...”
แก้มใสหายใจแรง หล่อนแอ่นอกแหงนหน้าขึ้นด้วยความรัญจวน
“อยู่สิ ก็อยู่มาตั้งหลายเดือนแล้วนี่...”
“นั่นไง”
ชายหนุ่มเลื่อนมือมาแกะกระดุมออกจนหมดแถว เขาเปิดเสื้อสีขาวออกจากการปิดบังของสงวนงดงาม วันนี้แก้มใสสวมบราเซียลูกไม้สีดำ เซ็กซี่เป็นบ้า
อา... เขารักเธอจัง
“งั้นก็ช่างแม่งชื่อเสียงมันสิ”
ภูตะวันเลียไปทั่วเนินปทุมที่เขาทั้งรักทั้งหวง สอดลิ้นเข้าไปตรงร่องเบียดชิดแล้วก็ครางออกมาด้วยความเสน่หา
“อา... ภูว่าแก้มทำให้ภูติดนมแล้วอ่ะ ระหว่างเงินกับนม ภูว่าเงินมันขม กินนมดีกว่า”