ความเงียบงันของดาวเสาร์...และความเศร้าของดาวหาง

รวมเรื่องสั้นของความหวั่นไหว เปราะบาง และตัณหาราคะ ความดิบอันเป็นสุนทรียะในทางเดินของจังหวะชีวิตมนุษย์

........................

ฉันคิดว่าถ้าพวกเราคือสะเก็ดหินผสมน้ำแข็งในอวกาศ
ปริมาตรความหนาแน่นของฉันคงมากเกินกว่าจะดีดตัวออกมาจากวงโคจรนั้น...
หรืออาจจะน้อยกว่า ฉันไม่เชี่ยวชาญเรื่องกฏทางฟิสิกส์นัก
รวมถึงฟิสิกส์ที่ว่าด้วยความรักของมนุษย์ด้วย
- ความเงียบงันของดาวเสาร์ และความเศร้าของดาวหาง -
.........................

"คุณคิดว่าทำไมถึงเป็นคุณ?"
.
ไม่มีความหมาย จะอีกนาที อีกชั่วโมง หรืออีกวัน
ฉันกำลังนับถอยหลังสู่ความสิ้นหวังและพังทลาย
ไม่มีเวลาสำหรับการพูดคุยใดๆ อีก
- ในทะเล...ฝนตกเป็นคลื่น -
.........................

เสร็จสมอารมณ์หมาย ผมไม่รู้ชื่อเธอ เธอไม่รู้ชื่อผม
ไม่คิดจะถามด้วย แวบหนึ่งผมก็อยากขอช่องทางติดต่อกันไว้
อย่างที่บอก...ผมคิดว่าเธอเป็นปลาทองที่สวยที่สุดในตู้
และผมก็ยังอยากเชยชมเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่รู้เบื่อ
- ความตายของบุหรี่ในโหลปลาทอง -
.........................