กว่าที่กิ่งชงโคจะน้าวโน้มมาชมจันทร์

‘ถ้ารู้ว่าการไปทำงานวันนั้น จะได้เจอผัวในอนาคต ฉันจะรีบไปตั้งแต่เช้ามืด’
ฉันเริ่มบรรทัดแรกของไดอารีไว้ด้วยประโยคนี้เมื่อหลายปีก่อน และมันกลายเป็นบรรทัดเดียวอยู่เนิ่นนาน จนกระทั่งวันนี้ ฉันตัดสินใจจะเขียนเรื่องนี้ให้โลกได้รู้ว่า กว่าที่จะลุกขึ้นมามีผัวได้สักคน เจ้าประคุณเอ๋ย... มันยากแค้นลำเค็ญขนาดไหน สำหรับสาวที่ใครๆ มองว่าเพี้ยน เชอะ! พวกนั้นตาต่ำ ฉันปลอบใจตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าที่พลาดรถด่วน แล้วนี่ มันคงเป็นขบวนสุดท้ายของฉันแล้วละ ...

กว่าที่กิ่งชงโคจะน้าวโน้มมาชมจันทร์ ในปกภาคภาษาฝรั่งเศส Paris, je t'aimeเป็นอัตตนวนิยายรักนรกๆ ของผู้เขียน ที่มีทั้งความจริง ความฝัน ป้ายสี ตีไข่ใส่ กรุณาอย่าใส่ใจใคร่รู้ว่าตรงไหนจริง ตรงไหนปลอม ขอให้รู้ไว้เเค่เรื่องที่ว่าฉันสวยและไสยๆ มากนั้น เป็นความจริงอมตะนิรันดร์กาล

...บุหลันบัณรสี...