หอมรัก

“จะรีบเข้าไปหาไอ้ไรอันหรือไง?”
เสียงทุ้มที่เอ่ยถามห้วนๆเรียกสายตาสงสัยจากนิรมลได้เป็นอย่างดี ไปหาพี่ไรอัน? ไปหาทำไมเธอต้องไปหานายน้อยสิ ลูกชายคุณน่ะ อะไรของเขา
“คะ?”
“หึ จะจับมันหรือไง”
ห๊ะ? เดี๋ยวนะที่เธอพูดเมื่อกี้มันคือคำถามนะคะ คำว่าคะ กับ ค่ะ มันคนล่ะความหมายกันนะคะ แล้วอะไรนะเธอเนี้ยนะจะจับพี่ไรอัน คนคนนี้คิดอะไรอยู่คิดว่าเธอเข้ามาทำงานที่นี้เพื่อจะจับผู้ชายรวยๆหรือไงกัน คิดว่าเธอจะจับเพื่อนเขางั้นสินะ เฮอะ ถ้าเธอจะจับจริงๆจับเขาไม่ดีกว่าหรือไงเพราะลูกชายของเขาก็ติดเธอเสียขนาดนั้น ไอ้บ้าเอ้ย!! อย่ามาดูถูกเธอแบบนี้นะ
“ขอโทษนะคะ ฉันขอตัวก่อน”
เย็นไว้ไอ้โบ เย็นไว้ นี่เจ้านายแก เขาจ่ายเงินเดือนให้แก เข้าใจไหม? อย่าๆ
“ทำไม ฉันพูดแทงใจดำหรือไง?”
ด้านลูคัสเมื่อเห็นว่านิรมลไม่สนใจจะตอบคำถามของตัวเองก็คิดว่าเพราะเขาพูดถูกเลยไม่มีคำจะแก้ตัว พอคิดได้แบบนั้นก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก
“นายท่านคะ ฉันว่านายท่านคงเข้าใจอะไรผิดไปสักอย่าง ถ้าจะกรุณาก็ช่วยปล่อยด้วยค่ะ ฉันยังมีงานอีกเยอะที่ต้องทำ”
“งาน? อ่อยเพื่อนฉันเรียกงานด้วยหรือไง!”
อ่อยบ้า อ่อยบออะไรของคุณกันห๊ะ!! ไอ้บ้านี่ คิดว่าเป็นเจ้านายแล้วเธอจะไม่กล้าด่าเหรอ เธอคิดผิดจริงๆไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนคิดอะไรแบบนี้
“นายท่าน!! ฉันไม่รู้หรอกนะคะว่าอะไรที่ทำให้คุณคิดแบบนั้นแต่มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดแน่ นายท่านก็ดูฉลาดนะคะไม่น่า___แบบนี้”
เพราะความโกรธที่อยู่ๆก็โดนดูถูกนิรมลจึงหลุดคำพูดไม่น่าฟังออกมา ด้านลูคัสที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับโกรธจัด ยัยเด็กบ้านี่ด่าเขาว่าโง่!! โง่ งั้นเหรอ ปากดีนักนะ!!
“ด่าฉัน!! กล้าดี!! ปากดีนักนะ!”
“อึก ละ แล้วไงคะฉันพูดผิดตรงไหนในเมื่อคุณก็เป็นแบบนั้นจริงๆ น่าเสียใจแทนนายน้อยนะคะไม่น่ามีพ่อโง่ ทั้งทางสมองและอารมณ์แบบนี้เลย ไหนจะใจแคบคิดเองเออเองอย่างน่ะ อ๊ะ!!”
ยังไม่ทันจะพูดจบร่างเล็กๆของเธอก็ลอยวูบเข้ามาปะทะอกแกร่งที่ตอนนี้เปลื่อยเปล่าทันทีด้านลูคัสนั้นการถูกด่าต่อหน้าแบบนี้พึ่งเคยโดนเป็นครั้งแรกยิ่งฟังก็ยิ่งฉุนจัด เด็กบ้านี่กล้าดียังไงมาด่าเขา ปากแดงๆนั้นที่วูบหนึ่งเขาเคยมองว่ามันสวยแต่ตอนนี้มันกำลังพ่นคำด่าที่ระคายหูออกมามันน่าจับสั่งสอนนักและดูเหมือนร่างกายจะตอบสนองต่อความคิดเมื่อมือแกร่งกระชากแขนเล็กที่กอบกุมไว้เข้าหาตัวทันที
“อ๊ะ อึก เจ็บ”
“ปากดีนัก!!”
“ปล่อยนะไอ้ อ๊ะ อื๊อออ!!!”
คำว่าบ้ายังไม่ทันหลุดออกมาก็ต้องถูกกลื่นกลับเข้าไปในลำคอเพราะทันทีที่เธอเงยหน้าด่าเขาใบหน้าคมเข้มก็วูบลงมาก่อนจะฉกริมฝีปากอุ่นร้อนบดเบียดเข้ากับริมฝีปากเธอ นิรมลตกใจแทบสิ้นสติ ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้าใกล้ผู้ชายมากขนาดนี้และนี่มันจูบแรกของเธอเมื่อคิดได้แบบนั้นร่างเล็กก็เริ่มดิ้นรนเอาตัวรอด

“อื๊ออ!! อ๊อยย อ๊ะ!”
นิรมลดิ้นสุดแรงก่อนจะยกเท้าเตะเข้าที่ขาของลูคัสส่งผลให้เขาผละถอยห่างออกมาก่อนที่เธอจะถอยจากลูคัสทันที
“ไอ้บ้า! ไอ้ ไอ้ ไอ้โรคจิต แฮ่ก แฮ่ก”
เสียงหอบหายใจพร้อมกับคำด่าจากเธอดูเหมือนจะทำให้เขาโกรธมากกว่าเดิมดูจากสายตาที่มองมาแล้ว โกรธงั้นเหรอ เธอสิต้องโกรธเขาคิดว่าเขาเป็นใครกันถึงได้มาจูบเธอแบบนี้ ตากลมโตสบเข้ากับตาคมที่จ้องเขม็งมาอย่างกรุ่นโกรธก่อนจะล่ะสายตาแล้วหันหลังเดินออกมาจากบริเวณสระน้ำ เธอไม่อยากอยู่ใกล้สระเท่าไหร่เพราะถ้าหากตกลงไปเธอจะทำยังไงยิ่งว่ายน้ำไม่เป็นอยู่แต่ดูเหมือนลูคัสจะไม่ให้ความร่วมมือเลยสักนิดเมื่อร่างสูงใหญ่สังเกตเห็นว่าตากลมโตที่เขาหมั่นไส้นั้นเหลือบมองไปที่สระน้ำบ่อยครั้งก่อนที่เขาจะนึกขึ้นได้ว่าเด็กบ้านี้บอกว่าว่ายน้ำไม่เป็น รอยยิ้มร้ายกาจถูกจุดขึ้นมาทันทีก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะก้าวเข้าประชิดแล้วรวบเอวบางขึ้นแล้วถอยหลังลงสระน้ำทั้งอย่างนั้น

“กรี๊ดดดดดดดดดด!!!”
ตู้มมมมมมมม!!!
นิรมลทั้งตกใจทั้งกลัวเพราะเธอว่ายน้ำไม่เป็น
ด้านลูคัสเมื่ออยู่ในน้ำก็ปล่อยมือจากเอวบางก่อนจะว่ายถอยห่างออกมาอย่างนึกแกล้ง ฮึ กล้าด่าเขา กล้าเตะเขา ว่ายน้ำไม่เป็นใช่ไหม
จะอ่อยไอ้ไรอันล่ะสินี่คือบทลงโทษ ลูคัสมองร่างเล็กของนิรมลที่ตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำอย่างสะใจแต่ยิ่งเวลาผ่านไปเขาก็เริ่มผิดสังเกตเพราะร่างที่ผลุบๆโผล่ๆอยู่ในน้ำนั้นเริ่มมีท่าทีเหนื่อยอ่อนหมดแรงอย่างเห็นได้ชัด
“ชิบ!! บ้าเอ้ย! ว่ายน้ำไม่เป็นจริงๆเหรอว่ะ”