คมพิศวาส

ดวงตาแต่งเข้ม ยามวาบวับ ดูน่ากลัว จนไตรสามารถชะงักได้เหมือนกัน
“เผอิญฉันหน้าด้านค่ะ ไตร ! ถึงจะฟังรู้เรื่อง แต่ฉันไม่สนภาษามนุษย์มานานแล้ว เพราะฉันฟังภาษาหัวใจของฉันมากกว่า ฟังนะ คุณไตร ! “
หล่อนใกล้เข้ามา กลิ่นน้ำหอมฉุนจัด ทำให้ไตรถึงกับผงะถอย หากหล่อนไม่สนใจ ตามประชิดมาอย่างไม่ยอมหยุดแน่
“ตอนนี้ นิอยาก..นอนกับคุณ ขึ้นไปที่ห้องคุณเดี๋ยวนี้ ! “
“คุณจะบ้าเรอะ !”
หล่อนจับคอเสื้อเขา ดึงให้เขาหยุดถอย ไตรมองไปทางถนน อย่างกลัวจะมีใครมาเห็น ขณะคำรามอย่างโกรธจัด
“ปล่อยผมนะ คุณนิชดา ไม่งั้น..!”
“ทำไม ? คุณจะฆ่านิเรอะ ? เอาสิ เชิญ นิยอมตาย !“
ไม่เคยโกรธอะไรมากเท่าครั้งนี้ เมื่อหล่อนเบียดตัวเองเข้ามา จงใจใช้ทรวงอกเสียดสีแผ่นอกเขา พลางรุกเร้าเขากลางแสงแดดเจิดจ้า
ไตรจับมือหล่อน บิดเต็มแรง หากแทนที่หล่อนจะหยุด หรือร้อง กลับยื่นหน้ามาใกล้หน้าเขาพัลวัล
“แต่ ก่อนนิตาย คุณต้องจูบนิก่อน นะคะ “
“คุณมัน ผู้หญิงโรคจิต! “