ฟ้าห่มใจ & จอมใจนายสิงห์

แผนการของบางคนทำให้สองคนต้องอยู่ด้วยกัน
เธอไม่ได้รักเขา
เขาไม่ได้รักเธอ
และเขายังเป็น ‘น้องเขย’ ของเธออีกด้วย
-----
ฟ้าลดามองเขา ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องเขยของเธอ ด้วยน้ำตานองหน้า ริมฝีฟันบางกัดริมฝีปากจนห้อเลือด เธอเกลียดเขา เกลียดมากที่สุด “ฉันต้องถามคุณว่า คุณเข้ามาห้องนี้ได้อย่างไรมากกว่า”
“เธอต้องนอนบ้านเธอไม่ใช่หรือไง อย่าคิดว่าฉันโง่”
“เลว เลวที่สุด” เสียงฝ่ามือบางกระทบแก้มสากพร้อมคำด่าที่เธอคิดว่าแรงที่สุดสำรับคนอย่างเขา
“หึ หึ แสดงสมบทบาทไม่ใช่เล่น แต่อย่าคิดนะว่าจะเลื่อนขึ้นจากพี่เมียมาเป็นเมีย ฝันไปเถอะ” พยัคฆ์สวนกลับ มือหนาสะบัดผ้าห่มออกจากตัวเอง ตาเหลือบเห็นรอยเลือดบนผ้าปูที่นอน เขารู้สึกผิดขึ้นมานิด แค่นิดเดียว แค่นิดเดียวจริง ๆ เขาเดินเข้าห้องน้ำปล่อยให้เธอนั่งร้องไห้เพียงลำพัง
--
จอมใจนายสิงห์
ความรักของลูกชายคนโตแห่งไร่เมฆาพยัคฆ์ นายสิงห์ สีหราช

เสียงฮึดฮัดขัดใจของสีหราชบ่งบอกถึงความไม่สบอารมณ์ ก็แม่ตัวดีของเขานี่สิ ใส่ชุดว่ายน้ำออกมาบอกว่าจะลงไปเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำของโรงแรม
“นี่ชุดว่ายน้ำ ร้านใครสา” เสียงอารมณ์ของคนไม่พอใจพร้อมที่จะเผาร้านที่ขายชุดว่ายน้ำให้เธอทิ้งได้ตลอดเวลา สารภีตกใจเธอทำอะไรผิดนะ เธอบอกไลล่าแล้วว่าให้เอาชุดที่ดูเรียบที่สุด แล้วชุดที่เธอใส่ไม่เรียบร้อยตรงไหน
“ร้านพี่ไลล่าค่ะ” สารภีตอบเสียงอ่อย พยายามส่งสายตาอ้อนวอน เธออยากลงเล่นน้ำในสระว่ายน้ำมาก
“ร้านเจ๊ไลล่า ดีกลับไปพี่จะได้ไปปิดร้านเจ๊ไลล่าเสียเลย”
ดูสิ ร้านออกจะขึ้นชื่อ แต่ทำไมถึงเอาเศษผ้ามาให้แม่ตัวดีของเขาใส่ เศษผ้าสามเหลี่ยมชิ้นเล็กรัดทรงสามเหลี่ยมของเธอไว้จนอวบอูม แถมไอ้เศษผ้าสามเหลี่ยมนี่ยังผูกติดกันด้วยสายเล็กๆ สองเส้นที่พาดบนสะโพกบางนั่น แล้วด้านบนก็ยังเป็นเศษผ้าชิ้นน้อยที่แค่ปิดส้มโอสองลูกแค่นั้น มันไม่ช่วยรัดอะไรเลย แค่แม่ตัวดีของเขาก้าวเดินแค่นั้น ส้มโอสองลูกก็กระเพื่อมเหมือนจะหลุดออกมาจากขั้วเสียให้ได้ กลับไปคราวนี้พ่อจะคิดบัญชีกับเจ๊ไลล่าให้หนักเลย
“ทำไมคะ พี่สิงห์มันไม่สวยหรือไงคะ ยังมีตัวอื่นอีกนะคะ สาซื้อมาสามชุดถ้าพี่สิงห์ไม่ชอบชุดนี้ เดี๋ยวสาใส่ตัวอื่นก็ได้ค่ะ” คนอยากว่ายน้ำรีบลื้อค้นเอาชุดว่ายน้ำที่เหลืออีกสองชุดมาวางบนที่นอนให้คนเจ้าอารมณ์ดู
“อืม” เขาไม่พูดอะไร แค่บอกว่าอืม แล้วเธอจะรู้ไหมว่าเธอจะได้ว่ายน้ำหรือเปล่า