คลื่นรักทะเลฝัน เล่ม 1 (ภาคต่อสายการบินเสี่ยงรัก)

ครั้งแรกที่เห็นแขกสาวสวมชุดบิกินีสีเหลืองลงสระว่ายน้ำของโรงแรม หัวใจของผู้บริหารหนุ่มอย่าง คิมหันต์ ศิระบุรีรมย์ เจ้าของซีซาร์ พาเลส รีสอร์ต แอนด์ สปา ถึงกับเต้นไม่เป็นส่ำ ยิ่งเมื่อได้รู้ว่าเธอคือแขกวีไอพีที่เช็กอินเข้าพักเป็นเวลานานถึงสองเดือนครึ่ง แถมยังอยู่ห้องเพรสิเดนท์สวีตข้างกัน เขาก็ยิ่งอยากทอดสะพานแห่งสัมพันธไมตรี ทว่าการณ์กลับตาลปัตรเมื่อผ้าเช็ดตัวเจ้ากรรมดันหลุดต่อหน้า อวดห่อหมกจนชาญาดาร้องยี้และตราหน้าว่าเขาเป็นพวกวิปริตที่ชอบโชว์นับแต่นั้น โชคชะตาแห่งรักก็ไม่ได้เลวร้ายสำหรับเขานักเมื่อรู้ความจริงว่าสาวน้อยตาคมคือหนึ่งในนักศึกษาฝึกงาน ในเมื่อปิ๊งแล้ว มีหรือที่คนอย่างเขาจะถอย งานนี้มันต้องดับเครื่องชน แม้จะรู้ว่าทั้งพี่ชายกับปะป๋าของเธอหวงแก้วตาดวงใจคนนี้ประหนึ่งจงอางหวงไข่ โบราณว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด ห้องติดกันเสียขนาดนี้ ให้มันรู้ไปว่า คารมเป็นต่อ แถมรูปก็หล่อไม่เป็นรองใครอย่างเขาจะพิชิตใจแม่เงือกน้อยไม่ได้

"นวดดีๆ นะ เดี๋ยวผมมีรางวัลให้" ใบหน้าหล่อเหลาแลดูคล้ายคนที่กำลังมีความสุขอย่างล้นปรี่
"ฉันไม่อยากได้รางวัลอะไรจากนายทั้งนั้น ที่นายทำอย่างนี้เพราะอยากแกล้งฉันใช่ไหม" ชาญาดาเค้นเสียงลอดไรฟัน ขณะเริ่มนวดคลึงแผ่นหลังและหัวไหล่ตามอย่างที่ลินดากำลังทำให้อริยะ อีกฝ่ายหัวเราะหึๆ
"ผมไม่ได้แกล้ง ผมแค่อยากรู้ว่าร่างกายผมมันตอบสนองเวลาที่ถูกคุณนวดๆ คลึงๆ มากน้อยแค่ไหน อู้ว... อย่างนั้นแหละเชอร์รี่ กดลงมาแรงๆ เลย ผมชอบ" เสียงครางของเขาทำเอาอริยะและลินดาซึ่งได้ยินอย่างชัดถ้อยชัดคำกลั้นหัวเราะกันเป็นการใหญ่
“โอ้ว...เยส คุณใช้มือได้เก่งสุดยอดจริงๆ ขยับเร็วขึ้นอีกหน่อยที่รัก อา... อย่างนั้นแหละเชอร์รี่ อู้ว... ดีเป็นบ้าเลย” เขาครางอู้ใส่อารมณ์ผสมเสียงครางกระเส่านั้นเต็มที่
"นี่... หยุดพูดสองแง่สามง่ามและเลิกทำเสียงบ้าๆ เสียทีได้ไหม มันทุเรศ น่าเกลียด แสลงหูฉัน" ชาญาดาหน้าแดงก่ำ
"น่าเกลียดตรงไหนกันคุณ นี่ผมอุตส่าห์ชมคุณให้คุณลินได้ยินเชียวนะว่าเป็นเด็กมีพรสวรรค์ ตั้งแต่นวดมายังไม่มีใคร ที่ทำให้ผมอเร้าส์และอเลิร์ตจนครวญครางขนาดนี้มาก่อน โอว้เชอร์รี่... ตรงนั้นขอแรงๆ อีกหน่อยสิ อาาา...อย่างนั้นแหละ"
"พะ พี่ลินคะ" หญิงสาวหันไปทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ให้ลินดาซึ่งได้แต่ส่งยิ้มปลอบใจมาให้
"น้องเชอร์รี่ไม่ต้องเครียดนะคะ คุณคิมเป็นคนขี้เล่นอย่างนี้แหละค่ะ พลิกตัวได้แล้วค่ะหนุ่มๆ" ลินดาบอกสองหนุ่มในตอนท้าย อริยะทำตามอย่างรวดเร็ว ขณะที่อีกหนุ่มยังนอนแช่นิ่งเป็นท่อนไม้
"คุณไม่ได้ยินที่พี่ลินบอกเหรอ เร็วๆ เข้าจะได้รีบนวดรีบเสร็จ ฉันอยากไปล้างมือเต็มแก่แล้ว ไม่รู้นวดๆ ไปจะติดโรคอะไรหรือเปล่า" ชาญาดาพูดแบบไม่กลัวว่าบุคคลที่สามหรือสี่จะได้ยิน
"ผมทำไม่ได้" คนบนเตียงนวดบอกเสียงอู้อี้
"อะไรของนายอีกล่ะ หรือว่าฉันนวดดีจนนายเป็นง่อย" หญิงสาวทำปากยื่นย่นจมูกใส่แผ่นหลังสีแทนอ่อนๆ ของเขา
"มะ ไม่ใช่อย่างนั้น แต่คุณนวดดีเสียจนผมตื่นไปหมดทุกส่วน ขืนพลิกตัวนอนหงายตอนนี้ คุณกับทุกคนก็ตกใจกันหมดน่ะสิ เพราะผมกำลังแบบว่า... ตื่นตัวสุดๆ" คิมหันต์เสียงพร่า ตาสีนิลที่มองเธอแฝงไปด้วยความเร่าร้อน นัยน์ตาที่มองหวานเชื่อมระคนร้อนแรงจนเธอผงะ
"ไม่นงไม่นวดมันแล้ว!"
"มีอะไรเหรอคะคุณคิม"
"จะอะไรเสียอีกล่ะครับคุณลิน มันเล่นครางซี้ดซ้าดอย่างกับดาวยั่วขนาดนั้น สาวเจ้าก็เลยเผ่น อย่าว่างั้นงี้เลย เป็นผมก็คงเผ่นแน่บเหมือนกันถ้าเจอแขกทำเสียงเหมือนกำลังเล่นเอ็มวีหนังญี่ปุ่นขนาดนี้"

หมายเหตุ: ผู้อ่านจ๋า... เล่มสองจะตามมาภายใน 10 วันนี้นะคะ