จดหมายถึงกนกพงศ์

รวมจดหมายจากนักเขียนถึงนักเขียน พ.ศ. 2544-2549

ด้วยเหตุที่จดหมายเป็นการโต้ตอบระหว่างบุคคล ในงานชนิดนี้จึงมักจะเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆ ร่วมกัน ในจดหมายโต้ตอบชั้นดีนั้น ไม่เพียงแต่จะแสดงให้เห็นสภาพของความเป็นไปและความคิดความอ่านของผู้เขียนเท่านั้น หากยังสะท้อนให้เห็นสภาพการณ์และความคิดของอีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งเขียนมาในจดหมาย จดหมายโต้ตอบคือบทบรรยายหรือความคิดคำนึงซึ่งสองคนมีร่วมกัน และผลัดกันสะท้อนแสดงออกมา

ทั้งคู่ต่างเป็นนักเขียน ต่างแสดงความคิดเห็นต่องานเขียนของตนและอีกฝ่ายหนึ่ง เช่นเดียวกับการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเหตุการณ์ต่างๆ ที่อุบัติขึ้น รวมถึงเรื่องราวทางศิลปะ ปรัชญา และปัญหาสังคม

ด้วยเหตุที่นักเขียนทั้งคู่ต่างมีภูมิหลังทางวัฒนธรรมร่วมกัน จึงมักจะเอ่ยถึงนักคิด ศิลปิน และบุคคลสำคัญอื่นๆ การที่เอ่ยถึงบุคคลเหล่านั้นมิได้หมายจะอวดภูมิ หรือทำให้ผู้อ่านเกิดความงุนงงสงสัยจดหมายทุกฉบับเต็มไปด้วยถ้อยคำสุภาพและความใส่ใจปรารถนาดีต่อกัน เท่าที่พึงมีได้จากผู้เขียนทั้งสองฝ่าย

นี่เป็นตัวอย่างของการเขียนจดหมายที่ลุ่มลึกงดงามระหว่างนักเขียนทั้งสองคน ซึ่งต่างก็มีความโดดเด่นเฉพาะตัว



เบอร์ตัน วัตสัน