Scars ตราบาปไร้รอยเลือน 2

ปัณวิทย์มีสีหน้าคล้ายกับอยากจะร้องไห้ออกมา เขาไม่แน่ใจว่าในตอนนี้ควรจะเลือกใช้คำไหนออกมาพูดเพื่อให้สถานการณ์ไม่เลวร้ายเกินไปกว่าที่เป็นอยู่


...แต่ก็อับจนคำพูด เพราะความรู้สึกของเขาที่มีกับชยางกูรไม่มีคำอื่นที่จะอธิบายได้นอกจากคำๆเดียว


“ปัน... รักพี่เดฟ... ครับพ่อ...”


“ไม่จริง..” คนเป็นพ่อปล่อยมือจากตัวลูก ดวงตาที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งกาลเวลามองปัณวิทย์สลับกับชยางกูร “ปัน...ไม่จริงใช่มั้ย...แกเป็นเกย์.....เป็นไอ้พวกผิดเพศเหมือนพีท....”


คำพูดร้ายกาจทำให้น้ำตาไหลออกมาโดยไม่มีเวลาแม้จะกลั้นเอาไว้ “พ่อครับ...”


“ใช่ คุณจะเรียกความสัมพันธ์ของผมกับปันแบบไหนก็ช่าง แต่สำหรับผม...” ร่างสูงดึงปัณวิทย์เข้ามาหาแล้วกอดเอาไว้

“...มันคือความรัก..”