Help me please!

“หุบปากไปเลย เดี๋ยวโดนยัดด้วยขนมปัง”

ลูกเกดพูดพร้อมออกแรงฉีกถุงจนขนมปังก้อนสี่เหลี่ยมแทบจะเด้งหล่นพื้น ดีที่น้องสาวช่วยมาตะครุบได้ทัน

“รู้ๆ ว่าสาวอบอุ่นแรงเยอะ เจ๊นี่น้า ชอบทำอะไรขัดกับหน้าตาอยู่เรื่อย ขำดีว่ะ”

“กินมั้ย อร่อยนะอันนี้” ลูกเกดยังคงทำเป็นไม่ได้ยิน เพราะเมื่อของกินอยู่ในมือความสนใจเดียวก็คือสิ่งนั้น

“ไม่กินหรอกเจ๊ กินๆ ไปเถอะ”

“ดีๆ จะได้ไม่มีใครแย่งกิน”

“เพราะเป็นอย่างนี้นี่สิถึงได้โสด” น้องสาวพูดแล้วอมยิ้ม

“ไม่จริงหรอก ผู้หญิงอ้วนเอาแต่กิน น่าเกลียดกว่าพี่อีกยังมีแฟนถมเถ พี่ไม่เอาเองต่างหาก” ลูกเกดเถียงทั้งที่ยังเคี้ยวขนมปังในปากไปด้วย

“เพราะเจ๊เลือกมากเหรอ”

“ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก”

“หรือว่าเจ๊ชอบผู้หญิง...” ปวิตราถามออกมาอย่างสงสัยจริงจัง หากแต่คำตอบของเธอ ก็คือการโดนยัดขนมปังเข้ามาใส่ปากพร้อมรอยยิ้มของลูกเกด

“จริงเหรอเจ๊ชอบผู้หญิงเหรอ!” สาวจืดยังจะถามออกมาทั้งที่ยังไม่ทันได้เคี้ยวของในปาก และอีกครั้งที่ของขนาดเดียวกันโดนยัดตามเข้ามาอีกรอบด้วยสายตาไม่รู้ไม่ชี้ของลูกเกด

“เฮ้ยนี่เจ๊!..........อ๊อก”

และไม่ทันที่จะได้พูดอะไรต่อจากนั้น ขนมปังที่เหลือทั้งหมดก็ถูกยัดเข้าปากเธออีกครั้ง ส่วนสาวตาหวานก็ทำเป็นใจเย็น ค่อยๆ ยัดเก็บส่วนที่ล้นเข้าปากน้อยๆ นั้นด้วยรอยยิ้มสะใจ จากนั้นก็ยัดถุงเปล่าใส่มือคนร้อยคำถามตามไปด้วย

“ฝากทิ้งด้วยนะ ไปละ” ลูกเกดพูดจบก็เอามือสองข้างตบๆ กันเพื่อปัดเศษขนมออกจนหมดเกลี้ยง และเดินหันหลังจากไปที่รถเข็นโรตีอีกรอบ

แต่สำหรับน้องสาวแม้ไม่มีคำตอบ แต่นี่มันชัดเจนไปแล้ว!!