ภาษาหัวใจ

“ผมไม่ควร.ทำ แบบนี้กับคุณ มิเชล ..”
“วาย ? “ หล่อนอุทานเสียงสูง คว้ามือเขามาจูบแรงๆ “หมี ม่าย รั่ก ฉาน แต่ มิเชล รั่ก หมี มั่กๆ “
ภาษาที่พูดฟังดูน่าหัวเราะ บารมีถอนใจยาว ภาษาระหว่างเขากับผู้หญิงคนนี้ มันส่งถึงกันตั้งแต่แรกเจอแล้ว เขาสามารถเข้าใจทุกคำพูดของหล่อน ทั้งๆที่ภาษาอังกฤษไม่กระดิกหู มันช่างเป็นภาษาที่แปลกระหว่างเขากับหล่อนจริงๆ นั่นคือ เหมือนจะสื่อกันด้วยภาษาใจ..
“มิเชล จา อยู่ กั๊บ หมี ที่หนี่..ไม่ กั๊บนิวยอร์ค แล่ว. ไอ วิว เวิร์ค เฮียร์ วิท ยู โอ เค๊ ?”
ริมฝีปากสีสดถูกประทับแทนคำตอบ เพราะเขาเข้าใจที่หล่อนพยายามบอกทั้งหมด มิเชลจะอยู่กับเขาที่นี่ จะทำงานที่นี่ เพื่ออยู่กับเขา..มัน วิเศษจริงๆ พ่อกับแม่อาจจะตาค้าง เมื่อจู่ๆเขาก็พาลูกสะใภ้แหม่มกลับไปด้วย
“หมี่ พลีส เลิฟ มี อะเกน..รั่ก ฉาน อีก ..”