ลุ้นรักราชสีห์

“ตกลงคุณจะไม่พูดกับฉันแล้วใช่ไหม ฉันจะได้...ว้าย”
หญิงสาวถูกดันให้แผ่นหลังบอบบางแนบชิดกับบานกระจกของลิฟต์
“อย่ามาทำป่าเถื่อนกับฉันแบบนี้นะครูส”
“ก็คิดว่าชอบให้ทำตัวเถื่อนๆ พูดดีกันไม่รู้เรื่องเผลอเดี๋ยวเดียววิ่งโร่ตามผู้ชายอื่นไปจนข้ามคืน”
“นี่คุณจะดูถูกฉันมากไปแล้วนะ”
พิณรัมภาเดือดจัดถึงจะมีความผิดติดตัวเรื่องออกไปหาไมค์ทั้งที่รับปากไว้แล้วว่าจะไม่ทำ แต่เธอก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหายและก็ใช่ว่าจะได้รับอันตราย รู้ดีว่าไมค์ไม่มีทางทำอะไรได้หากเธอไม่เต็มใจ
“ฉันก็อธิบายไปแล้วว่าทำไมถึงต้องออกไปหาไมค์ แต่คิดอีกทีคุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะโกรธ”
“คุณพูดถึงสิทธิ์อย่างงั้นเหรอพิณ”
ครูสเน้นย้ำด้วยน้ำเสียงกดต่ำ ใช้เรือนร่างสูงใหญ่เบียดเข้าหาเธออย่างคุกคาม สาวน้อยช่างไม่รู้อะไร กล้าดียังไงถึงมาพูดว่าเขาไม่มีสิทธิ์ เขากำข้อมือซ้ายของเธอชูขึ้นเพื่อให้ได้เห็นแหวนที่สวมอยู่
“แหวนที่อยู่บนนิ้วกับสัญญาคู่หมั้นนั่นมันคงช่วยเตือนความจำและช่วยให้คุณอยู่ในที่ทางของตัวเองไม่ได้สินะ ถ้างั้นผมก็ควรจะลงนามเพื่อสิทธิ์นั้นบนร่างกายคุณแทนกระดาษใช่ไหม”


***นวนิยายไทย-โรมานซ์ พาฝัน
***โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ