SET นิยายโรมานซ์ ( ป่วนหัวใจ ยัยซื่อบื้อ + ยุ่งนัก...ฉบับรักเพื่อนสนิท )

ป่วนหัวใจยัยซื่อบื้อ

"จะทำอะไร ปล่อยนะ" ฉันตวาดสุดเสียง ร่างสะดุ้งสุดตัวเพราะลิ้นสากแทงสะกิดที่เม็ดกลางตัวย้ำๆ ไม่ได้เตรียมใจว่าจะมาเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้
"ปล่อยนะ!!" ออกแรงดิ้น สะบัดก้นหนีปลายลิ้นที่รู้จุดอ่อนฉันดีทุกอย่าง ลิ้นเลียอยู่ปากทางอุ่น สอดส่วนปลายลิ้นเข้าไปกวาดต้อนด้านให้ ในโพลงเต้นถี่ต่อต้านแต่ก็เสียวซ่านพอกัน ฉันเลือนลางกับคนตรงหน้าเพราะมัวแต่หลับตาสะกดอารมณ์ไม่ให้รู้สึกดีไปกับความเลวร้ายนี้
"ชอบกั๋มหรือยัง" คำถามเดิมกระซิบข้างหูอีกครั้ง…นายจะอยากรู้ไปทำไม
"ไม่ตอบมันก็ไม่หยุด จะให้มันเลียทั้งตัวเลย" กั๋มยังขู่ต่อ ทำไมฉันรู้สึกรังเกียจถ้าลิ้นนั้นจะเลยมาถึงส่วนอื่นในร่างกาย แต่ถ้าเป็นแค่เม็ดกลางตัวก็ไม่เท่าไร หรือเพราะจุดนั้นคนเราควบคุมไม่ได้นะ
ฉันออกแรงดิ้นขัดขืน ไม่อยากตอบและไม่ยอมให้คนอื่นล่วงเกินมากไปกว่านี้ "ปล่อย!!" ยิ่งเสียงดังยิ่งยั่วยุให้กั๋มเอาแต่ใจมากขึ้น เสื้อกล้ามขาวบางถูกมือกั๋มฉีกออกจนกลายเป็นเศษผ้า บราดำเด้งตัวตามแรงหายใจ
"ว่าไง จะตอบไม่ตอบ"
เห็นสายตาเพื่อนกั๋มที่จ้องเจ้าเต้าแฝดแล้วขยักเขย่งน่ารังเกียจมาก มือเค้าเริ่มลูบจากเนินสามเหลี่ยมขึ้นมาท้องน้อย นิ้วกรีดแหวกร่องสวาทเปิดสองกลีบให้แยกออกจากกัน ลิ้นสะกิดลงปุ่มเดิมย้ำๆ จนฉันบิดตัวกรีดเสียงคราง ตัดกับเสียงฟัดปากใส่จุดสงวนดังเหมือนคนหื่นกระหาย
"พอแล้ว!! เราชอบกั๋ม ชอบ..ได้ยินไหม"

=====================================

ยุ่งนัก ฉบับรักเพื่อนสนิท

คำพูดถึงกลืนหายไป เพราะปลายใช้ริมฝีปากประกบดูดกลืนเอาทุกคำที่คิดไว้หายไปกับลมหายใจอุ่น ฝ่ามือปลายลูบแก้มแผ่วเบา เชิดปลายคางขึ้นให้รับรสจูบได้แนบแน่น จังหวะที่บดย้ำลงมาทำให้หัวใจฉันเต้นตามแรงจูบ แต่ไม่รู้สึกเกร็ง หรืออึดอัด รู้สึกสบายแตกต่างจากจูบของสต๊อป ฝ่ามือปลายรั้งเอวฉันให้ใกล้ชิดเข้าไปอีก ลูบแผ่นหลังเบาๆปล่อยโยนอย่างเอาใจ ริมฝีปากที่บดจูบหวานฉ่ำ คลายตัวให้ได้กอบโกยอากาศหายใจ ผละออกได้ไม่นาน ปลายก็ย้ำกลับมาที่เดิมอีกครั้ง
ฉันเผลอมือไปกอดปลายอย่างคนต้องมนต์ ค่อยๆขยับริมฝีปากตอบกลับ ปลายถอนริมฝีปากออก ใช้สายตาจ้องกลับอย่างสื่อความหมาย สมองที่เบลอไปหมดต่อนี้ประมวลภาพไม่ทันว่าเค้าต้องการสื่ออะไร รู้สึกริมฝีปากเคลื่อนมาประทับที่เปลือกตา ก่อนร่างฉันจะถูกยกตัวขึ้นไปนั่งบนขอบอ่าง ตอนนี้ความสูงเข้าสมส่วนกันแล้ว ความมืดรอบๆตัวทำให้มองเห็นแววตาใสๆ ได้ชัดเจน ริมฝีปากประกบมาบดเบียดครั้งแล้วครั้งเล่า ฉันปล่อยอารมณ์จูบตอบตามที่ตัวเองรู้สึก ความเบาหวิว ล่องลอย ชวนมวนท้องปะทุขึ้นในร่าง ปลายถอนริมฝีปากอ้อยอิ่ง กอดรัดฉันไว้แนบอก
รัดวงแขนกอดตอบปลายโดยอัตโนมัติ ยิ่งสั่นยิ่งรัดแน่น ฝ่ามือปลายยังลูบหลังแผ่วเบาเพื่อให้ฉันผ่อนคลาย ปลายจูงมือฉันเดินฝ่าความมืดไปเงียบๆ ไม่มีบทสนทนาใดระหว่างเรา ฉันควรทำยังไงดีนะ?



==============================

ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ