อสูรต้องมนตร์รัก

การพบกันของเขากับเธอนั่นประหลาด เธอปีนเข้ามาโผล่ที่ระเบียงห้องของเขา แต่ก็เพราะเหตุการณ์นั้นที่ทำให้เขาและเธอได้เข้ามามีบทบาทประหลาดๆ ในชีวิตของกันและกัน

“ผมจะเป็นของคุณ”
“ว่าไงนะ”
หน้าคมคายโน้มก้มลงไปใกล้เธอมากยิ่งขึ้น มากจนได้กลิ่นลมหายใจร้อนผ่าวลวกผิวแก้ม ตาของเขามีเพียงใบหน้าของเธอเท่านั้น เขามองเธอเพียงอย่างเดียว ให้ความสำคัญเพียงต้องมนตร์
“ไม่อยากได้รึ ไม่อยากได้โทชิ ไทเอน ผู้ชายที่สมบูรณ์พร้อมในทุกๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเงิน ฐานะ หน้าตา มันสมอง หรือแม้แต่พวกนี้...” มือเรียวสวยคว้ามือเล็กมาบีบคลึง คลี่ฝ่ามือเล็กออกกว้าง ทาบประทับลงที่แก้มสากสีหยวก ความร้อนเพราะลมหายใจและริมฝีปากได้รูปลวกผิวของต้องมนตร์จนตัวสั่นระริก ลมหายใจของเขาเป่ารดหนักหน่วงขึ้น
“ใบหน้านี้...” เขาเลื่อนมือเล็กลงไปตามคางและหยุดที่ลำคอแกร่ง
“ลำคอนี้...” มืออีกข้างแกะกระดุมเสื้อออก เปิดกว้างให้เธอได้เห็นด้วยตาและได้สัมผัสมันด้วยฝ่ามือเพราะการบังคับกอบกุมของโทชิ ผู้เป็นเจ้าของร่างกายสมบูรณ์แบบตรงหน้า
“แผ่นอกนี้... ไม่ว่าอะไรของผม อวัยวะสามสิบสองอย่าง ตา จมูก ปาก ลำคอ แขน ขา สิ่งเหล่านี้จะกลายเป็นของคุณโดยกรรมสิทธิ์ผูกขาดแต่เพียงผู้เดียว นี่คือสิ่งที่ผมจะมอบให้คุณ แค่คุณเพียงคนเดียว มันไม่พิเศษและสำคัญสำหรับคุณหรอกหรือ”
หญิงสาวกะพริบตาเพื่อตั้งสติ หมายความว่า...
“ใช่ หมายความว่า ผมจะกลายเป็นทาสของคุณโดยปริยาย ให้ผมทำ หรือต้องการอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ แต่สิ่งเหล่านั้นต้องเป็นสิ่งที่ไม่ทำให้ผมเสียชื่อเสียง เสียเลือดเนื้อ นอกจากนั้นผมยอมรับได้หมด”
“จะสั่งให้คุณทำหรือไม่ทำอะไรก็ได้?”
“ใช่”
“คุณยอมทำแน่หรือ?” มุมปากของเขากดยิ้ม ตอนที่ทาบมือของเธอลงที่ท้องน้อยที่หดเกร็งของตนเองก็ส่งเสียงพร่าต่ำที่สั่นประสาทคนฟังสุดระงับ
“ยอม”