ทวงรักซาตาน

“ก็เธอบอกว่ารักฉันไม่ใช่เหรอ เธอคอยบอกเองนิว่ารักฉัน แสดงให้ฉันเห็นสิแล้วฉันจะเชื่อว่าเธอรักฉัน” เขาท้าทาย ร่างเล็กที่ดิ้นรนหยุดชะงักทันที หากเธอยอมเขาแสดงว่าเขาจะรู้ใช่ไหมว่าเธอรักเขามากแค่ไหน
“ว่าไงล่ะ รักฉันไม่ใช่เหรอ” เขาถามอีกครั้งเร่งเร้าให้เจ้าหล่อนยอมรับเมื่อคำตอบยังคงเป็นความเงียบ แต่ชายหนุ่มเริ่มกระหยิ่มยิ้มร้ายในความมืดเมื่อเรี่ยวแรงต่อต้านจากเธอหมดลง ใบหน้าคมก้มลงมอบจุมพิตเร่าร้อนให้พร้อมทั้งเริ่มถอดชุดนอนตัวยาวออกจากร่างของหญิงสาว น้ำตาของหญิงสาวไหลด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ผสมกันในหัว ทั้งรัก ทั้งใคร่ทั้งเจ็บปวด แต่เธอยินยอม ยินยอมที่จะเป็นของเขาด้วยความรักท่วมท้น แม้ว่า...
.......................................................
“นภัทร” คิดมาเสมอว่าบนโลกนี้ไม่มีความรู้สึกไหนเจ็บปวดเท่ากับความรู้สึกผิดหวัง โดยเฉพาะจากความรักที่คาดไว้ว่ามันจะเป็นดั่งใจ แต่เรื่องมันน่าโมโหตรงที่ต้นเหตุของความผิดหวังมันมาจากเพื่อนหญิงนิสัยไม่ดีอย่าง “เปรมดรุณี”
“พอใจแล้วก็ปล่อยสักที” เมื่อทุกอย่างจบสิ้นลงร่างเปลือยเปล่าขยับจะลุกขึ้นแต่ทว่า...
“ไม่ให้ไป ไม่ง่วงก็อยู่เป็นหมอนข้างแบบนี้แหละ” เขาบอกก่อนจะหลับต่อโดยกอดเธอไว้ในอ้อมแขน ความรู้สึกของเธอไม่ใช่สิ่งที่เขาให้ความสำคัญมากมาย ยังไงเสียทะเบียนสมรสที่มีก็จะรั้งเธอไว้ให้เป็นของตายที่มีหน้าที่ตอบสนองความใคร่อยากสำหรับเขาต่อไป...จนกว่าเขาจะเลิกเห่อ!