นายกหญิง

เผด็จการได้มาด้วยปืน ประชาธิปไตยได้มาด้วยน้ำลาย ประชาชนเหมือนเดิม! การปกครองจะเอ่ยขานด้วยระบอบใดก็ตาม ประชาชนมิเคยสนใจ เพราะความจริงแท้สิ่งที่ประชาชนต้องการอย่างยิ่ง มิใช่ 'ระบอบการปกครอง' มิใช่ 'ผู้นำ' อันวิเศษอย่างที่พยายามโฆษณากัน ประชาชนต้องการแค่อยู่ดี กินดี มีความสุข ระบอบการเมืองต่างหาก เลือกสรรให้ ครอบให้และพูดเป่าหูทุวัน... "อะไรดีที่สุด?" เพียงคำพูดประโยคนั้นไม่จบ "อะไรดีที่สุดสำหรับนักการเมือง...ไม่ใช่...สำหรับประชาชน" สภา คือเวทีแสดงโวหารเท่านั้นเอง นี่คือ “นายกหญิง” ...ผู้ไม่มีอะไรจะเสีย ฤๅเกรงสิ่งใด คือคนที่ไม่ห่วงใย กระทั่งชีวิตตนเอง
คือคนที่รักจะตายมากกว่ามีชีวิตอยู่ คือคนที่ไม่ต้องการกระทั่งชัยชนะ
หากคือคนที่ “พร้อมทั้งชีวิต”เพื่อชาวไทวัค
คือนายกรัฐมนตรี คือผู้แทนราษฎร คือผู้ที่มาจากการเลือกตั้ง
ข้าพเจ้าอาจจะต้องสูญเสียมาแล้วทั้งหมด
แต่สิ่งเดียว...ที่ข้าพเจ้าจะไม่ยอมเสียคือ ไทวัค!
เพื่อรัก เพื่อเกียรติยศ เพื่อเธอ…ผู้เป็นที่รัก และประเทศชาติอันเป็นที่รักยิ่งของข้าพเจ้า