พบรัก ณ ต่างแดน

ดาวิดกำลังยืนชั่งใจตัวเองอยู่ว่าจะไปกับหญิงใดกันแน่ คนหนึ่งเคยมีสัมพันธ์อย่างลึกซึ้ง นางได้เคยพาเขาขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มาแล้ว ส่วนอีกคนยังไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าไปด้วยยังไม่รู้เลยว่าจะมีโอกาสจะได้นางมาครอบครองหรือเปล่านี้สิคำถามให้กับตัวเอง

"ว่าไงดาวิด" กองแก้วขึ้นเสียงเข้ม ยังยืนกอดอกราวกับราศรีนางพญาเหยี่ยว

ดาวิดมองซ้ายมองขาว เอามือกุมศีรษะ ตัดสินใจไม่ได้ ระหว่างสองนาง สวยทั้งคู่แต่เป็นคนละสไตล์ อยากจะลองของใหม่ใจจะขาด ใจคิดลังเล

"ดาวิดคุณไปกับฉันดีกว่า แม่หนูเหลืองคนนี้เซ็กส์คงจะห่วยสุดๆ ไม่รู้ว่าเธอจะมีทางทำให้คุณมีความสุขได้รึเปล่า เหม็นสาบพวกต่างชาติ อย่างไรก็สู้ของเมดอินเยอรมันไม่ได้หรอก ดีกว่าแล้วก็ทนทานกว่า"
"นี่ยัยหมูอ้วนพุงเบียร์ บังอาจมาว่าฉันหนูเหลืองได้ยังไง ระวังปากจะเปลี่ยนสีนะโว้ย" อย่างนี้ต้องสั่งสอนแม่คนนี้ยังไม่รู้จักแม่ไม้มวยไทยเสียแล้ว
"ทำไม ใครจะทำอะไรฉันได้ แผ่นดินบ้านเกิดของฉัน ถิ่นของฉันแกมันคนนอกถิ่นแล้วยังมากล้าอวดดีอีก น่าจะระวังตัวเอาไว้ให้ดี" กาบี่มิวายสาดอารมณ์ใส่
"แกยังรู้จักฉันน้อยไปนะ" โธ่เอ๋ย แค่คิดว่าตัวเองเป็นฝรั่งมืออาบไปด้วยทองทำอะไรลงไปก็ลุกอรามขึ้นมาแล้ว คนที่ไม่ได้เป็นฝรั่งตั้งแต่ชาติกำเนิด เห็นเป็นสัตว์เดรัจฉานไปหมด คิดว่าโง่ไปเพราะสีผิวพันธุ์ที่แตกต่าง
"แกมันสรกยัยสีผิว" กาบี่ปั้นหน้า ฉีกยิ้มเยาะใส่สาวไทยอย่างไม่เกรงกลัวใครทั้งนั้น

เปรี๊ยะ!!

เสียงตบหน้าฉาดใหญ่ เทวดาหน้าไหนก็ไม่กลัว กล้าดีอย่างไรมาด่าอย่างไม่ขาดคำ หน้าตาก็ทุเรศอ้วนเป็นหมูตอน อุบาทว์แล้วปากยังสวะอัก ดีนะไม่ถีบให้กลิ้งลงภูเขาให้คอหักตายก่อนที่จะมีผัวเป็นตัวเป็นตนกับเขา
"นี่แกกล้าดียังไง มาตบหน้าฉัน มาสิแน่จริงก็เข้ามาสิ ฉันจะยำให้แกตายคามือ" กาบี่กรีดเสียงร้องออกมางานนี้สู้ตาย ขอให้ได้ลากผู้ชายขึ้นเตียงด้วยก็พอ ยังกับคนขาดสติ
"แล้วแกล่ะกล้าดียังไง มาว่าฉันแม่หนูเหลือง ยัยหมูตอน" อยากจะยั้วให้ของขึ้นจัดให้ไปเลย โหดก็เป็นนะคนไม่ใช่หุ่นยนตร์
"ฉันก็เป็นฉันใครจะทำไม?" กาบี่เบ่งความใหญ่โต
"แล้วไง?" กองแก้วยังมิวายยั่วนางอีกครั้ง
"ไม่รู้ดาวิดต้องการอะไรจากเธอ ผอมแห้งยังกับไม้ตะเกียบ นมก็ไม่มีไข่ดาวยังว่าใหญ่กว่า หน้าก็เชยๆ ยังกับซากศพ"
กองแก้วจับดูหน้าอกตัวเอง มันก็ไม่เล็กไม่ใหญ่จนน่าเกลียด ก็มั่นใจในตัวเองสูงมาตลอดไอ้หนุ่มๆ เดินมาสมัครเป็นแฟนไม่ขาด แล้วจู่ๆ ยัยบ้าปากมากนี้มายืนชี้หน้าด่า เพราะแย่งผู้ชายคนเดียวกัน รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น ตัวเองใช่ว่าจะไม่มีใครสน แฟนก็มีอยู่โทนโท่ แต่มันช่างยั่วอารมณ์อยากจะเอาชนะแม่นี้ ใครจะทำไม รักดาวิดงั้นรึ ไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ ก็แค่รู้จักกันธรรมดา แค่ผู้ชายผ่านทางคนหนึ่งเท่านั้น
"ดาวิดดูนะ ดูให้เต็มตาว่าแม่นี้หุ่นกุ้งแห้ง จับตรงไหนมีแต่กระดูกไม่เต็มไม้เต็มมือ สู้ฉันก็ไม่ได้ ดูสิดูให้เต็มตา" พลางเปิดเสื้อให้ดูหน้าอกใหญ่ดั่งภูเขาไฟกำลังระเบิดออกมาจากร่าง

'เฮๆๆ' เสียงเฮ ของพวกผู้ชายกำลังลุ้นมวยนอกสนาม
"กาบี่ คืนนี้ดาวิดไม่ว่าง แต่ผมว่างว่าไง" เสียงผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มตะโกนบอกเธอเพื่อจะได้เปลี่ยนใจ สังคมเสื่อมผู้หญิงสมัยนี้ตบตีกันเพราะผู้ชาย

ดาวิดเอามือกอดรัดร่างสาวไทยเอาไว้ ที่ยังฮึดฮัดพร้อมที่จะกระโดนหักคอยัยแหม่มหมูตอน ส่วนกาบี่ก็โดนเพื่อนดึงแขนสองข้างรั้งเอาไว้

"นี่แกมาอยู่บ้านป่าเมืองเถื่อน พวกใช้ความรุนแรงมาถึงประเทศที่พัฒนาแล้วเสือกมาซ่าอีก เดี๋ยวเถอะ" ถึงอย่างไรก็ไม่มีวันยอมเด็ดขาดที่จะเสียดาวิดไปให้พวกแม่สาวสีผิว คิดว่าตัวเองดูดีเด่นชอบใช้ตัวเองมาแลกทุกสิ่งทุกอย่างในบ้านเกิดของคนอื่น อยู่ที่ไหนน่าจะอยู่ที่นั่น พวกชะนีป่าหลงกรุง
"ถ้าแกแน่จริงก็มาเดี่ยวตัวต่อตัวกับฉันสิ คิดว่าแน่ไหมล่ะ" กองแก้วมิวายฝากพิษร้ายพ่นกลับ

กรี๊ดดดดๆๆๆ