สายลมรักร้าย

น้องสาวกับน้องเขยตายจากทิ้งเด็กทารกไว้ให้คนหนึ่ง ถูกบังคับให้ถอนหมั้นจากคนรักที่รักกันมาหลายปี หนำซ้ำต้องย้ายบ้านเพื่อหนีญาติที่แสนร้ายกาจ คงไม่ซวยไปกว่านี้อีกแล้ว..ถ้าเธอไม่ไปตกหลุมรักเด็กหนุ่มข้างบ้าน ทั้งที่หมอนั่นเรียกเธอว่า เจ๊! ==============> [“นายมองผู้หญิงเอเชียคนนั้นตาแทบไม่กระพริบเลยนะคาวิลล์”
เอียน วินสตัน เอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มขบขันที่ไม่สามารถเก็บไว้ได้อีกต่อไปประโยคนี้ทำให้เบลค เบอร์นเนอร์หันมายิ้มพลางเสยผมที่ยุ่งเหยิงของตนเองไปมาสองสามที
ชายหนุ่มคนที่ถูกเอ่ยชื่อขึ้นหันกลับมามองเพื่อนก่อนจะนิ่วหน้าอย่างหงุดหงิดไม่น้อยสีหน้านั้นคงความกระด้างไว้อย่างปิดไม่มิดแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจอย่างยิ่งยวดกับคำกล่าวหาของเพื่อนหนุ่ม
“เธอมีสามีแล้วนายก็เห็นนี่”
“นายแย่งมาได้แน่คาวิลล์ ดูเห็นสายตาที่เธอมองมานั่นไหม”
“เอียน! นี่นายจะบ้ารึไง! เธอมีลูกแล้วนะ อย่าพยายามให้ฉันเป็นคนเลวได้ไหมเพื่อน”
“ปกติฉันไม่เห็นนายจะแคร์เรื่องนี้นี่คาวิลล์..ดูอย่างคราวอลิซนั่นไง นายยังแย่งมาได้เลย หล่อนหมั้นกับหมออัลเบิร์ตตั้งสองปีมาแล้ว”
เบลคยิ้มขำกับประโยคนี้ของเอียนจนต้องเผลอหัวเราะออกมาเบาๆ
“ฉันเห็นด้วยว่ะ เอียน จำได้ด้วยว่ากว่านายจะสลัดหล่อนออกไปจากวงจรชีวิตได้มันเกือบทำให้นายหลอนไปเลยตั้งสองเดือนเต็มๆ”
“พวกนายก็พูดเกินไปคาวิลล์ไม่ได้หนีหัวซุกหัวซุนขนาดนั้นสักหน่อย”
“คาร์สัน ขอบใจนะที่พยายามช่วย”
คาวิลล์เอ่ยเสียงต่ำอย่างฉุนกับคำวิจารณ์ของเพื่อนสนิทสามคนนี่ พวกเพื่อนๆกำลังสนใจกับกาแฟในร้านแห่งนี้และเขาเองก็กำลังรู้สึกขุ่นเคืองกับแม่สาวลูกอ่อนที่นั่งอยู่โต๊ะด้านในของร้านกาแฟนี่ เมื่อครู่นี้ที่เขาลุกไปห้องน้ำมาเขาแกล้งเดินชนเธอจนแทบล้มและยังได้กอดร่างนุ่มนั่นอย่างฉวยโอกาสสุดๆโดยที่เธอแทบไม่รู้ตัวเมื่อเขาแอบสูดกลิ่นหอมอ่อนๆจากผิวนุ่มนั่นด้วย]