สี่ยอดหญิงตัวร้าย เล่ม1

"รายงานท่านแม่ทัพใหญ่ สายสืบของเรารายงานมาแล้วว่าป่าไผ่ทิศตะวันออกมีความผิดปกติจริงขอรับ"เว่ยเทียนอี้เลิกคิ้มมองนายทหารตรงหน้า พลันได้ยินเสียงบางอย่าง
"อืม เจ้าไปได้แล้ว"นายทหารมองหน้าผู้บังคับบัญชาของตนด้วยความงุนงงแต่ก็ต้องทำตาม ลับร่างของนายทหารใต้บังคับบัญชาชายหนุ่มจึงเอ่ยขึ้น
"องค์หญิงคงชื่นชอบการเดินเล่นบนที่สูงเฉกเช่นหลังคาจวนแม่ทัพกระมัง"วาจาที่แผงไว้ด้วยความประชดประชันของเจ้าของจวนทำให้ผู้ที่อยู่ในเงามืดเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งแล้ว ยกยิ้มมุมปาก 'ชั่งเป็นคนขี้ประชดประชันเสียจริง'
"เช่นนั้นเราคงต้องรบกวนยืมพื้นที่หลังคาจวนท่านบ่อยๆเสียแล้ว"เอ่ยพลางยกยิ้มยียวน
"เจ้า!" เว่ยเทียนอี้คิ้วกระตุ๊ก
"หือ ข้าก็นึกว่าท่านจะพูดได้แต่คำว่าองค์หญิงเป็นเสียอีก ที่แท้คำเรียกอื่นก็พูดได้นิ"เห็นหญิงสาวทำหน้าล้อเลียนตนเช่นนั้นเขาเองก็จนด้วยคำพูด'คนของราชวงศ์ชั่งหน้าหนายิ่งนัก'



~เว่ยเทียนอี้ & หลางเฟิ่งหนิง~