บนทางรัก

“อัตสึโตะมองออกไปนอกหน้าต่าง
เมื่อเขามาถึงในวันแรก เบอร์ลินต้อนรับเขาด้วยสายฝน และเมื่อเขาต้องจากไป เบอร์ลินก็ร่ำลาเขาด้วยหิมะขาวสะอาดที่โปรยปรายลงมาบาง ๆ
มันเย็นและมันก็ดูเศร้า
ไม่ต่างอะไรจากความรู้สึกของเขาในตอนนี้เลย

บนทางรักของเขากับมานูเอลตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย
เขาไม่รู้ว่าจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นอีกบ้างหลังจากนี้
จะสุข หรือว่าจะเศร้า
แต่มันคงไม่มีวันลบเลือนความทรงจำของเขาที่สร้างร่วมกับมานูเอลในเบอร์ลินได้อย่างแน่นอน”