เมียชิงชัง

น้ำขิง เขมิสรา เด็กกำพร้าที่ถูกบ้าน อัศวคงกุล นำมาเลี้ยงตั้งแต่อายุ 13 ปี เธออยู่ในบ้านหลังใหญ่อย่างมีความสุขจนกระทั่งตฤณ ลูกชายคนเดียวของบ้านกลับมา

ด้วยอคติที่ ตฤณ มีต่อเขมิสรา ทำให้เกิดความเข้าใจผิดขึ้นเมื่อ 1 ปีก่อน เขาทำผิดพลาดจนต้องรับผิดชอบยัยคนที่คิดจะใช้เต้าไต่เพื่อมาเป็นแม่เลี้ยงของเขาแทนแม่ และเขาพร้อมจะกระชากหน้ากากอันใสซื่อของเธอให้ประจัก แต่เหมือนมันจะไม่ง่ายในการไล่ปลิงดูดเลือดตัวโตออกไปจากบ้าน

ภรรยาที่สามีไม่ต้องการ 1 ปีที่เขาแทบไม่สนใจใยดีเธอ ไม่มีแม้แต่เยื้อใยดีๆให้กัน พอถึงวันที่เธอต้องไป เธอจะขอเดินจากไปอย่างไม่มีวันหันหลังกลับ แต่ในปัจจุบันสิ่งที่เธอต้องทำคือการทำหน้าที่เมียที่ดีไม่ให้ขาดตกบกพร่องเพื่อชดใช้พระคุณท่านทั้งสองแม้สามีในนามจะชิงชังก็ตามที..

“การเป็นเมียที่ถูกเกลียดก็ดีเหมือนกัน ไม่มีความผูกพันธ์ ผูกกันไว้ด้วยความเกลียด และจากกันไปพร้อมกับความเฉยชา แม้แต่น้ำตาสักหยดก็จะไม่ให้ใหลลงพื้น”