ด้วยดวงใจสีเทา

กลางอกที่ท่วมท้นด้วยกิเลส
เฉดสีอารมณ์นั้นหลายหลาก

ไม่หาญกล้าชี้ผิดถูกอย่างเด็ดขาด
เพียงบังอาจถ่ายทอดความรวดร้าว

ผ่านตัวอักษร...
‘ด้วยดวงใจสีเทา’

บทกวีเปรียบประดุจภาษาทางอารมณ์ที่ผันแปรไม่แน่นอน เช่นดั่งจิตใจคนที่สับสนหาที่แจ้งจริงได้ยาก เพียงถูกสิ่งเร้าเข้ามากระทบพลันสะทกสะท้านสั่นไหว รักใคร่ใยดีเปลี่ยนผันไปตามรูปการณ์ กระนั้นผู้คนกลับยังพยายามดิ้นรนไขว่คว้าความไม่แน่นอนมาครอบครองอย่างบ้าคลั่ง

ร้อยเรียงด้วยหัวใจ
บุษบาหนึ่งหรัด