พร่าพรหมจรรย์

‘ไฟแค้น...พร่าผลาญกาย’
‘ไฟรัก...พร่าผลาญใจ’
กริชจึงระบาย ‘ไฟแค้น’ ลงกับร่างกายของมธุรินทร์ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า ‘ไฟรัก’ ได้พร่าผลาญหัวใจของเขาให้มอดไหม้ลงไปด้วย
และเมื่อวันหนึ่งเขาต้องเผชิญกับความสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิตอีกครั้ง ชายหนุ่มจะทำใจได้หรือไม่!

“กรี๊ดดด...ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน ปล่อย!”
หญิงสาวไม่เพียงแต่กรีดร้องราวกับคนเสียสติเท่านั้น แต่เธอกลับดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งเพื่อขยับหนีไปให้ไกลจากน้ำมือของปีศาจร้าย
“ไอ้บ้าที่เธอว่าก็คือผัวของเธอไงมธุรินทร์!” กริชตวาดเสียงดังลั่น เพื่อหาทางหยุดคนที่กำลังคลุ้มคลั่งให้สงบลง
“ไม่จริง! แกไม่ใช่ผัวฉัน ไปให้พ้นจากฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันไม่มีอะไรจะให้แกแล้ว อย่ามายุ่งกับฉันอีกเลย”
“ปฏิเสธไปก็เท่านั้น ถึงยังไงฉันก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผัวของเธออยู่ดี และอย่าหวังว่าจะให้ไอ้ภาสินมันมาช่วยล่ะ เพราะต่อให้มันพลิกแผ่นดินหายังไง มันก็ไม่มีทางหาเธอเจอจนกว่าฉันจะส่งเธอคืนให้มันด้วยตัวของฉันเอง”
กริชขู่เสียงห้วน พร้อมกับพยายามจะเข้าหาร่างที่สั่นเทาอีกครั้ง แต่ทว่าเธอกลับผวาพร้อมกับจับหมอนขึ้นมาเหวี่ยงไปมาเพื่อเป็นการป้องกันตัว
“พี่พาสินไม่เกี่ยว! อย่าทำอะไรเขานะ ฉันบอกว่าไปให้พ้นจากฉันไงล่ะ ไอ้เลว! ไอ้คนชั่ว! ทำไมแกไม่ฆ่าฉันให้ตายๆ ไปซะเลยล่ะ”
มธุรินทร์พรั่งพรูคำด่าทอออกมาอย่างคนสิ้นหวังและไม่กลัวตาย สิ่งที่หวงแหนและมีค่ามากที่สุดในชีวิตลูกผู้หญิงได้สูญเสียไปแล้ว ในเวลานี้เธอไม่มีค่าอะไรอีกต่อไปแล้ว
“ทำไมมันจะไม่เกี่ยว! ในเมื่อมันคือตัวการสำคัญที่ทำให้น้องสาวของฉันต้องนอนอยู่ในหลุมฝังศพพร้อมกับหลานของฉัน เลิกปกป้องมันได้แล้ว ขนาดเธอเองยังจะเอาตัวไม่รอด แล้วจะยังมีหน้ามาปกป้องมันอีก”
เสียงตวาดราวกับฟ้าผ่าทำให้คนที่กำลังสรรหาคำมาด่าทออีกฝ่ายถึงกับหยุดชะงักด้วยความตกใจ
“ฉันจะปกป้องเขา ในเมื่อเขาไม่ได้ทำเรื่องชั่วช้าอย่างที่แกกล่าวหา ถึงแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตฉันก็ยอม”
น้ำเสียงและสีหน้าของมธุรินทร์เต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว แต่ทว่ากลับสร้างความโกรธกรุ่นให้กับอีกฝ่ายมากยิ่งขึ้น เมื่อเห็นว่าเธอกำลังกางปีกปกป้องชายหนุ่มอีกคนหนึ่ง
“ก็ดี! ชีวิตก็ต้องแลกด้วยชีวิต ฉันจะทำลายชีวิตของเธอให้ป่นปี้ ไอ้สารเลวนั่นทำกับน้องสาวของฉันยังไง ฉันก็จะทำกับเธอแบบนั้น คอยดูซิว่ามันยังจะรับผู้หญิงที่มีราคีแถมยังท้องโย้แบบเธอได้อยู่อีกมั้ย”
กริชประกาศเสียงกร้าว สีหน้าและแววตาของเขาในเวลานี้น่ากลัวยิ่งกว่าปีร้าจร้าย จนใบหน้าที่เริ่มซับสีเลือดของคนที่เพิ่งจะฟื้นคืนสติขึ้นมาซีดเผือดลงอย่างถนัดตา เมื่อได้ยินในสิ่งที่เขาประกาศออกมา

**นิยายเรื่องนี้อาจมีบางช่วงบางตอนที่มีเนื้อหาไม่เหมาะสม โปรดโหลดตัวอย่างมาทดลองอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ หากอ่านแล้วชื่นชอบ อย่าลืมกลับมาให้หัวใจหรือคอมเมนต์ต-ชม เพื่อให้กำลังใจกันด้วยนะคะ***