ยอดฤทัยมังกร เล่ม 2

“หากฝ่าบาททรงทราบเรื่องวันนี้...”
“ข้าจะอธิบายให้เสด็จพ่อฟังเอง”
จ้าวเหม่ยซิงก้มหน้าชิดอกสายตามองพื้นเบื้องล่าง หย่งหมิงมองท่าทางคล้ายเด็กน้อยสำนึกผิดของนางแล้วยกยิ้มอบอุ่นยื่นมือไปกุมมือบาง
“ว่าที่พระชายาเล่นซุกซน ข้าเพียงไปรับผิดแทนเสด็จพ่อคงมิตำหนิมากนัก”
“หม่อมฉันมิใช่เด็ก”
แม้ถูกเขาตำหนิแต่ท่าทางที่พร้อมปกป้องนางของเขาก็ทำให้นางยินดียิ่งนัก แม้แสงจันทร์ยามค่ำคืนทอแสงนวลตามองสิ่งใดมิชัดเจนแต่ความห่วงใยในแววตาคมชัดเจนในใจนางยิ่งนัก
“ย่อมมิใช่เด็กดั่งเช่นที่ชายารักกล่าว”
สายตาคมที่จดจ้องมาอย่างสื่อความหมายเรียกเลือดลมในกายของจ้าวเหม่ยซิงให้ตีขึ้นใบหน้าหวานจนรู้สึกร้อนผ่าว ในยามวุ่นวายเช่นนี้คนตรงหน้ายังกล่าววาจาเช่นนี้ได้อย่างน่าตาย ช่างน่าโมโหนัก