ราคาหัวใจ

ท่ามกลางความแตกต่างนานัปการในสังคม การที่จะได้รักก็ยากแล้ว การที่จะประคองความรักให้ได้นั้นยากยิ่งกว่า จนเหมือนกับว่าแค่คำว่ารักคำเดียวมันไม่เพียงพอสำหรับหัวใจ หากต้องการคำอื่นอีกหลากหลาย ที่จะมาเติมเต็มให้เราสองได้เรียนรู้ว่าคุณค่าและราคาของหัวใจแต่ละฝ่ายนั้นคุ้มค่าที่จะรักษาไว้จนกว่าชั่วฟ้าดินสลาย
.............
“เอาละ ผมเชื่อ คุณรอบคอบขนาดนี้ คงไม่ปล่อยให้มีเด็กง่ายๆหรอก แต่ผมอยากจะบอกอะไรคุณไว้สักอย่างนะ ถ้าคุณอยากจะหาผู้ชายดีๆ ผู้ชายที่จริงใจกับคุณสักคน คุณก็อย่าไปทุ่มสุดตัว หรือไปยอมผู้ชายเขาง่ายๆนักตั้งแต่คบกันใหม่ๆ ทำตัวให้มีราคาในสายตาของเขา เขาจะได้ไม่เห็นคุณเป็นของไร้ค่าเร็วเกินไป”
“ขอบคุณ คุณนี่พูดดีๆกับเขาก็เป็นนี่”
พลยิ้มกับท่าทีที่อ่อนลงของเธอ “ใช่สิ ผมเป็นคน ไม่ใช่หมา”
.........
“กับไอ้การที่ต้องอุ้มท้องไม่มีพ่อ เป็นขี้ปากชาวบ้าน ตากหน้าไปหาทนายขึ้นโรงขึ้นศาล เพื่อจะฟ้องเรียกเศษเงินนี่ มันไม่ใช่สิ่งที่ควรจะเดือดร้อนรึไง แล้วยังจะต้องเลี้ยงลูกตามลำพังคนเดียว มันไม่ใช่งานสบายนี่ คุณคงไม่เคยช่วยแม่เลี้ยงน้องละมั้ง ว่าเลี้ยงเด็กอ่อนๆ มันเหนื่อยแค่ไหน จะหางานทำที่ไหนก็ต้องคิดเผื่อลูกไปเสียทุกอย่าง ผู้หญิงที่เขาเรียกร้องเงินค่าเลี้ยงดูบุตรจากไอ้หน้าตัวเมียที่ทำให้ท้อง ฉันว่าไม่ใช่ผู้หญิงหน้าเงินหรอก ไอ้ที่รับเงินผู้ชาย เชิดหนี แล้วเอาลูกไปทิ้งกองขยะนั่นแหละถึงจะใช่”
“เอ๊ะ เดี๋ยว นี่คุณคิดไปไกลถึงขนาดนี้เชียวรึ อย่าบอกนะว่าคุณคิดทำแบบนี้จริงๆ ถ้าคุณท้อง”
จันทร์ฉายเชิดหน้าอย่างหยิ่งทะนง “ขอโทษ ฉันเป็นคน ไม่ใช่นกกาเหว่า”