เสน่หาราคี(เปื้อนศิลป์)

เธอเดินมาเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้น ..คนที่เขาบอกว่าเป็นแฟน ..คนที่เขาเลือกจะให้เข้ามาแทนที่
“ผู้หญิงหน้าด้าน”ลิลลี่มองไปยังสาวสวยคนนั้นด้วยความแค้น
ราวกับมีมีดเป็นแสนๆ เล่มปักลงมาเพื่อฆ่าเธอให้ตายทั้งเป็น
ยิ่งเห็นผู้หญิงที่เขารัก ลิลลี่ก็ทนไม่ได้
“คิดจะแย่งคู่หมั้นฉันเหรอ”
“เพี๊ยะ!”ลิลลี่ตบผู้หญิงคนนั้นท่ามกลางความอึ้งของทุกคน
“ลินดา”โชกุนรีบเข้ามาประคองผู้หญิงของเขาก่อนจะหันมาทางลิลลี่อย่างเอาเรื่อง
“เพี๊ยะ!”โชกุนตบเธอ
ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะตบลิลลี่เพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้น
มันเป็นอะไรที่ไม่มีใครคาดคิด
“ ..”ลิลลี่หน้าชา น้ำตาตก เสียใจอย่างที่สุด
เขาไม่เคยทำร้ายเธอ เขาดีกับเธอมาโดยตลอด
แต่วันนี้เขาเปลี่ยนไป ..เขาทำร้ายเธอเพื่อปกป้องผู้หญิงคนนั้น
สุภัสสรหันมามองลิลลี่แล้วก็ทนไม่ได้เมื่อลูกสาวสุดที่รักโดนทำร้าย
“นายกล้ามากไปแล้ว”สุภัสสรโมโหสุดขีด เมื่อเห็นลูกโดนทำร้ายต่อหน้าต่อตา จึงฟาดมือไปตบหน้าโชกุนอย่างแรง “เพี๊ยะ”
ทุกคนช็อกแล้วช็อกอีก เมื่อมีการผลัดกันตบอย่างรวดเร็ว

“ฉันเลี้ยงยัยลี่มาอย่างมดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แล้วนายเป็นใคร ..กล้าดียังไงมาตบหน้าลูกสาวฉันแบบนี้”สุภัสสรโกรธจัด จึงตะคอกเสียงดัง “นายไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนี้กับลูกฉัน ..ไม่มี”
“ ..”โชกุนนิ่งไป เหมือนจะได้สติกลับมา
“กลับเมืองไทย”สุภัสสรดึงมือลิลลี่ให้เดินไปด้วยกัน
เมื่อนึกย้อนกลับไปในเหตุการณ์วันนั้น เธอก็แค้นไม่หาย
“ผู้ชายสารเลว”ลิลลี่น้ำตาไหล
เธอปวดใจที่เคยรักเขา
“ผู้ชายก็เหมือนงูเห่า”ลิลลี่ยิ่งคิดก็ยิ่งเกลียด
“ฉันจะไม่มีวันให้อภัย และไม่มีวันรักผู้ชายคนนั้น”เธอน้ำตาหลั่งริน เหมือนอดีตกำลังโบยบินกลับมา
“ไอ้คนสารเลว”ลิลลี่โกรธจนกำมือเข้าหากันแน่น
แค้นสุดแค้น เกลียดแสนเกลียด
จากที่เคยรักมาก แต่ตอนนี้กลายเป็นอยากจะฆ่าเขาให้ตายคามือเลยทีเดียว
“นายจะกลับเข้ามาในชีวิตฉันอีกทำไม”ลิลลี่ไม่เข้าใจ
เขาต้องการอะไร
หรือต้องการจะแค่ปั่นหัวเธอเล่น
“ฉันไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว” ลิลลี่เช็ดน้ำตาที่ไหลไม่ขาดสาย
“ฉันเกลียดนาย”เธอบอกตัวเองให้ห้ามหวั่นไหวกับผู้ชายคนนั้น