โซ่รัก (One Night Stand Vol.2)

ธนนท์...เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองได้กลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ีงไปเสียแล้ว
นิริน...ลูกเป็นของขวัญจากฟ้า และมีเธอเป็นทั้งพ่อและแม่ก็เพียงพอแล้ว
จากคืนที่เร่าร้อนเมื่อห้าปีก่อน ได้ก่อให้เกิดพันธะเสน่หาที่จะพันธนาการเธอกับเขาเอาไว้ชั่วนิรันดร์
-----------------------------------------------------------------------------------------
“ใครคะคุณแม่”
เสียงเด็กคนนี้เพราะจัง แม้ธนนท์จะแสร้งไม่มอง แต่เขาก็ไม่ได้หูหนวก
“ลูกแก้วเข้าไปสวัสดีเพื่อนคุณแม่สิคะ”
“สวัสดีค่ะเพื่อนคุณแม่” แม้จะยังสงสัยไม่น้อย แต่ก็ทำตามอย่างว่านอนสอนง่าย
ธนนท์หันไปรับไหว้ ก่อนจะพินิจมองคนตรงหน้าอย่างตั้งใจ เด็กคนนี้หน้าตาคล้ายเขาจริงๆ เหมือนจะเรียกว่าถอดแบบกันออกมากับเขาตอนเด็กๆ เลยก็ว่าได้
“สวัสดีค่ะที่รัก” อดใจไม่ไหวดึงคนที่เขามั่นใจว่าเป็นสายเลือดเข้ามากอดเอาไว้แนบอก
นิษฐาพยายามหันไปมองมารดา ไม่เข้าใจว่าผู้ใหญ่แปลกหน้ามากอดตัวเองทำไม
“เพื่อนคุณแม่ขา...”
“จ๋า...” เขารับคำเสียงหวาน ตอนนี้หัวใจมันเต้นแรงเหลือเกิน
“เพื่อนคุณแม่ชื่อว่าอะไรคะ”
นิรินอยากจะห้ามนะ อยากให้การสัมภาษณ์อะไรนี่มันจบๆ ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม แต่สุดท้ายก็ยืนนิ่ง ไร้เสียงคัดค้าน และคิดว่าไม่มีประโยชน์ ความลับไม่เคยมีในโลก และวันนี้...ไม่ช้าก็เร็วก็คงต้องมาถึง วันที่ความจริงบางอย่างจะต้องถูกเปิดเผยออกมา
“ชื่อธนนท์ครับ ชื่อเล่นคือพะ...นนท์” เกือบเผลอใจร้อนแนะนำตัวเองออกไปอย่างตรงไปตรงมา “แล้วที่รักล่ะ...ที่รักแนะนำตัวอีกครั้งได้ไหม” มองคนที่ฉีกยิ้มหวาน ก่อนจะเริ่มรายงานตัวด้วยน้ำเสียงเจื้อยแจ้ว
“หนูชื่อนิษฐา อยู่อนุบาลหนึ่งทับสี่ ห้องคุณครูจุ๊บแจงค่ะ”
“มีชื่อเล่นไหมคะ” ถามทั้งที่รู้อยู่แล้ว แวบแรกที่ได้สบตากัน เขาก็หลงรักลูกทันที แม้จะยังไม่ได้ถามคนเป็นแม่ แต่เขาก็มั่นใจ
“มีค่ะ หนูชื่อลูกแก้วค่ะ”
“แล้วอายุเท่าไหร่เอ่ย”
นิรินอยากจะวิ่งไปห้ามลูกอีกครั้ง แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วก็มั่นใจว่าธนนท์ต้องรู้อะไรมาสักอย่างถึงได้เดินทางมาถึงที่นี่
ความลับไม่มีในโลก สายสัมพันธ์พ่อลูกก็เช่นกัน
ไม่ช้าก็เร็ว ลูกสาวของเธอก็จะต้องถามหาพ่อผู้ให้กำเนิดอีก ให้พวกเขาได้รู้จักและเรียนรู้ที่จะรักกันไปตามครรลองของธรรมชาติน่ะถูกต้องที่สุดแล้ว
“สี่ขวบกี่เดือนนะคะคุณแม่” วิ่งมาถามมารดาเพื่อความแน่ใจ
“สี่ขวบ...ห้าเดือนค่ะ” บิดแก้มยุ้ยของคนที่เงยหน้าขึ้นรอฟังคำตอบอย่างน่ารัก น่าฟัด
“สี่ขวบ ห้าเดือนค่ะ เพื่อนคุณแม่”
คนเป็นแม่ทำได้แค่มองคนตัวป้อมวิ่งไปบอกผู้ใหญ่อีกคนด้วยความกระตือรือร้น และไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนที่นั่งฟังคำตอบนั้นหูผึ่งแค่ไหน
ไม่ผิดแน่ เด็กคนนี้ เด็กน่ารักและแสนฉลาดคนนี้คือลูกสาวของเขา