ลางรักกับดักหัวใจ

กุลนิษฐารู้สึกเกือบจะเป็นลางสังหรณ์ หรือจะว่าเป็นสัญญาณอันตราย วูบเข้ามาในจิตสำนึกว่า ถ้าเธอไม่รีบพาตัวออกห่างผู้ชายคนนี้จะเกิดความเปลี่ยนครั้งใหญ่ขึ้นในชีวิต
ผู้ชายแปลกหน้า ที่ลูกสาวตัวน้อยของเธอเพิ่งรู้จัก แต่กลับยอมรับเขาตั้งแต่นาทีแรก และยังเรียกเขาป้อซึ่งก็คือพ่อ ในภาษาของเด็กวัยขวบเศษ เต็มปากเต็มคำ
แต่ต่อให้เขาชอบเธอ เอ็นดูรักใคร่ลูกสาวตัวน้อยของเธอ เขาจะยอมรับความสามารถพิเศษจนบางคนมองว่าเป็นแม่มดของเธอได้หรือ?