สวาทรักเจ้าหัวใจทะเลทราย

“คุณเป็นใคร” เธอถามเขาทันที ร่างสูงไม่ตอบกำลังเข้าไปหาเธอ “อย่าเข้ามานะ!” เธอมองอย่างสีหน้าหวั่นๆเพราะเขาสวมชุดที่ปกปิดหน้าตาไว้ ดวงตาคมกล้ายังมองเธอนิ่ง “หรือว่า....คุณเป็นหัวหน้าโจร...” อุรัสยาพูดอย่างที่เธอคิดขึ้นมาได้ จนเขาส่ายศีรษะไปมา นางฟ้าของพระองค์ตื่นขึ้นมาก็เอะอะโวยวายเสียงดังแล้วยังกล่าวหาว่าพระองค์เป็นหัวหน้าโจรอีก ทั้งที่พระองค์เป็นคนช่วยเหลือเธอเอาไว้แท้ๆ “เจ้า....มานี่...” เขามุ่งตรงเข้าไปอุ้มร่างของเธอขึ้น

“ว๊าย.....ปล่อยๆๆ ปล่อยฉันนะไอ้โจรชั่ว ไอ้โจรใจทราม” อุรัสยาดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนของเขา

“เจ้าหยุดต่อว่าข้าเสียทีได้ไหม เจ้ายังไม่หายไข้ดียังมีแรงดิ้นอยู่อีกนะ” เขาพาเธอมานั่งที่ปลายเตียง หญิงสาวรีบดีดตัวไปนั่งชิดหัวนอนมองหน้าเขาอย่างหวาดระแวง “ที่นี่ที่ไหน....แล้วคุณเป็นใคร ต้องการอะไร”

“ที่แน่ๆข้าไม่ได้เป็นแบบที่เจ้าพูดมาแน่ๆ...... ข้าไม่ใช่โจร”
ร่างบางมองหน้าชายแปลกหน้า เธอหรี่ตาลงเล็กน้อยอย่างระคนสงสัย....ดวงตาคมกล้าคู่นี้ช่าง....ดูคุ้นตาของเธอนัก

มือเล็กค่อยๆยกขึ้นมาจับใบหน้าเรียวยาวของเขาผ่านผ้าคลุมสีมืดดำสนิทที่ปิดจมูกและปากของชายหนุ่ม
นิ้วเล็กไล้ผ่านสันจมูกโด่งผ่านลงมาถึงริมฝีปากหยักก่อนจะค่อยๆจับเปิดผ้าสีดำขึ้นมาจากปลายคางของเขา
ตอนนี้เธอเพียงได้แค่เห็นดวงตาของเขาและริมฝีปากหยักได้รูปเท่านั้น หัวใจของอุรัสยาก็เกิดอาการเต้นรัวแรงเสียแล้ว

ก่อนที่เธอจะเปิดผ้าที่ปิดหน้าให้เลิกสูงขึ้นไปอีกนิดเพื่อจะดูใบหน้าของเขาทั้งหมด จู่ๆเขาก็ก้มหน้าจู่โจมลงไปจุมพิตหญิงสาวทันที ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวบดจูบเธออย่างเร่าร้อน มันเป็นจุมพิตที่สุดแสนจะรัญจวนใจให้หัวใจสาวเต้นระส่ำ

....สัมผัสแบบนี้...น้ำหนักของริมฝีปากหยักที่กดทับบดเคล้าคลึงลงมาหาปากของเธอเป็นจังหวะๆแบบนี้.....
จูบที่เธอเคยทำมาแล้วในครั้งนั้นกับชายหนุ่มแปลกหน้า....เพราะเป็นจูบแรกที่ติดตรึงหัวใจของเธอ
เขา....เขาก็คือคนๆนั้นจริงๆด้วย...