กลรักล้อมใจ (หนังสือเสียง)

อารัมภบท

เนตรนภัสอยู่ในช่วงพยายามทำใจกับการถูกมารดาจับคลุมถุง
ชน เมื่อเผอิญได้พบเด็กชายตัวน้อยน่ารักน่าชังที่หนีออกจากบ้าน

เด็กชายไม่ใช่ตัวปัญหาสำหรับเธอ
แต่อีตาพ่อที่ตามมาเจอเธออยู่กับลูกชายของเขานี้สิ
<>

สปอย

“ขอบคุณนะคะสำหรับข้อเสนอ ดิฉันคงรับไว้ไม่ได้”
“หมายความว่าปฏิเสธงั้นหรือครับ”
“ค่ะ”
“จะไม่คิดดูก่อนหรือ”
“ไม่ล่ะค่ะ

นี่ก็คิดเอาไว้ว่าเมื่อคุณกลับมาแล้วก็จะขอตัวกลับกรุงเทพฯเลย”

“ทำไมต้องรีบกลับ หรือรังเกียจที่นี่?
ก็ไหนบอกเมื่อตะกี้นี้ว่านายต้นไม่เกเรเลยไงล่ะ”

“ไม่เกี่ยวกับตาหนูหรอกค่ะ”
“งั้นก็คงเกี่ยวกับผม”
“ไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้นแหละค่ะ
แต่มาอยู่นานก็อดเกรงใจไม่ได้ก็เท่านั้น”

“หมายความว่ายังไม่คิดที่จะกลับกรุงเทพฯ ตอนนี้ใช่ไหม

แค่คิดจะไปเช่าบังกะโลหรือโรงแรมแถวชายหาดพักต่อ”

“ค่ะ” เธอยอมรับตามตรง

“ทำไมจะต้องเกรงใจผมด้วย ผมต่างหาก
ถ้าพูดในแง่ได้ประโยชน์แล้ว ควรเป็นฝ่ายเกรงใจ
เพราะคุณอยู่นี่ผมก็ไม่ต้องห่วงลูกเลย แน่ใจว่าจะปลอดภัย
ถึงแกจะป่วนคุณบ้าง ผมก็คิดว่าคุณสามารถจัดการได้
ไม่เคยเลยนะที่ต้นจะสนิทกับผู้หญิงคนไหนอย่างที่ยอมรับคุณในเวลาอั
นรวดเร็ว”

“ต้นไม่ได้ป่วนนะ”
เด็กชายทนฟังผู้ใหญ่คุยกันอยู่นานทะลุกลางป้อง

เนื่องจากได้ยินที่ตัวเองถูกพาดพิง

“จ้ะ ต้นไม่ได้ป่วนพี่เนตรหรอก ต้นเป็นเด็กดีน่ารักออก”
เนตรนภัสก้มลงพูดกับเด็กชายด้วยความเอ็นดู
“งั้นก็อยู่ต่อสิ อย่างน้อยก็อยู่จนกว่าคุณจะคิดกลับกรุงเทพฯ

จริงๆ นะ อยู่เถอะนะครับ”

สุ้มเสียงเสียงเขาว่าวิงวอนแล้ว

แต่สายตาของเขาเว้าวอนยิ่งกว่า และในแววเว้าวอนนี้ยังมีแววอื่นปนอยู่

“เอ้อ...”
เนตรนภัสพูดไม่ออก เพราะสายตาถึงสองคู่กำลังมองมายังเธอ
สายตาคู่แรกคมกล้า แต่ก็หวัง ส่วนดวงตาอีกคู่ บริสุทธิ์แจ่มแจ๋ว

แต่ก็เต็มไปด้วยความไว้วางใจในตัวเธอเต็มเปี่ยม