นางบำเรอแสนเสน่หา (หนังสือเสียง)

เมื่อผลงานนิยายโรมานซ์จากปลายปากกาของตนเองได้ทำเป็นละคร สร้างความดีใจให้กับนักเขียนหน้าใหม่อย่าง ปริญชยา วิจิตรา เป็นอย่างยิ่ง หากความดีใจก็กลับกลายเป็นความคาดไม่ถึง เมื่อหญิงสาวต้องปฏิบัติภารกิจสอนบทเลิฟซีนให้กับพระเอกของเรื่องแบบตัวต่อ ตัว แต่ใครจะรู้เล่าว่า บทรักหวือหวาที่หล่อนถ่ายทอดผ่านตัวอักษร มันเป็นเพียงแค่ทฤษฎีเท่านั้น ต่อเมื่อภาคปฏิบัติชวนวาบหวาม โดยมีผู้ชายที่ทรงเสน่ห์และแฝงไว้ด้วยพลังแห่งบุรุษเพศทุกกระเบียดนิ้ว ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าอย่างเขาเป็นคู่ซ้อม ยิ่งได้สบกับสายตาคมเข้มประดุจนิลกาฬคู่นั้น ติวเตอร์อย่างเธอจึงรู้สึกว่าหัวใจดวงน้อยกระตุกผิดจังหวะพิกล สรุปแล้วเธอเองนั่นแหละที่เป็นฝ่ายให้นักรักตัวฉกาจเช่นเขาเป็นผู้สอนบทรัก ชั้นครูที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ป้อมปราการต่างๆ ที่ตั้งเอาไว้ตั้งแต่ต้นว่าห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนนี้ก็ดูเหมือนจะล้มครืนพัง พินาศลงอย่างรวดเร็ว เปิดทางให้เขาเข้ามาครอบครองและบัญชาหัวใจอย่างง่ายดายจนน่าตกใจ…หากแต่ที่ ว่างสำหรับเธอก็มีเพียงตำแหน่งนางบำเรอเท่านั้น!!

“ตั้งใจฟังหน่อยสิคุณ”
“จะให้ตั้งใจได้ยังไง ก็คุณเล่นสอนแบบไม่จูงใจคนเรียนเลย” เขาบ่น
ปริญชยาระบายลมหายใจ
“แล้วจะให้ฉันสอนยังไงคุณถึงจะตั้งใจล่ะ”
“ต้องมีท่าทางประกอบขณะบรรยาย”
คิ้วเรียวขมวดมุ่นเป็นเครื่องหมายคำถาม
“ยังไง?”
“ก็อย่างเช่นถ้าบทเขียนว่าจูบ คุณก็ต้องทำแบบนี้”
แขนแข็งแรงขยับมากอบกุมที่ต้นแขนกลม กลึงอย่างอ่อนโยน ดึงร่างหล่อนเข้าไปหาชนิดอกแนบชิดกัน โน้มใบหน้าลงมาใกล้จนสันจมูกคมสันอันคมเข้มจรดกับจมูกโด่งสวยรั้นของหล่อน ลมหายใจอุ่นจัดรวยรินรดกระทบผิวหน้าอันอ่อนละมุน ทำให้ริมฝีปากเรียวสวยถึงกับสั่นระริกอย่างหวั่นไหว ดวงตาแสนเสน่ห์ร้อนแรงจ้องลึกลงไปในดวงตาแป๋วแหววไร้เดียงสาที่ซ่อนอยู่ภาย ใต้กรอบแว่นของหล่อน

รามิล ศิวัฒน์ชัย บุรุษหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเข้มและสายตาอันคมกริบ หน้าฉากเขามีอาชีพเป็นนักแสดงยอดนิยมที่สาวๆ ทั้งประเทศกำลังคลั่งไคล้ แต่เบื้องหลังนั้น เขาคือ ‘เจ้าพ่อแห่งอันดามัน’ ผู้ทรงอิทธิพลและกุมบังเหียนธุรกิจกว่าครึ่งค่อนภูมิภาค การรับเล่นละครเรื่องล่าสุดของเขาทำให้ได้พบกับเจ้าของบทประพันธ์สาว ผู้หญิงเรียบๆ ที่ไม่มีความเปรี้ยวอยู่ในตัวหล่อนสักนิด หากแต่ปริญชยาช่างเขียนบทรักได้อัศจรรย์จนเขานึกอยากรู้ว่าตัวจริงหล่อนจะ เก่งเรื่องอย่างว่าแค่ไหน พระเอกหนุ่มผู้มีความเป็นส่วนตัวสูงจึงใช้เล่ห์ให้นักเขียนสาวเข้ามาอยู่ใน พื้นที่ของตน ด้วยเหตุผลที่หล่อนไม่มีทางปฏิเสธได้