ซ่านปรารถนา (หนังสือเสียง)

หากต้องการเป็นผู้หญิงของเขา ก็ต้องทำตามกฎที่เขาตั้ง ซึ่งมันมีแค่ไม่กี่ข้อเท่านั้น
หนึ่ง...คุณต้องเปลือยเวลาเราอยู่ด้วยกันเสมอ
สอง...เขาต้องจูบคุณได้ตลอดเวลา
สาม...ถ้าคุณไม่เข้าใจหรือมีข้อแม้กลับไปอ่านข้อหนึ่งกับสอง
เขาเป็นคนไม่ชอบเซ้าซี้ แต่ชอบ...เปลื้องผ้าคุณและรุกคุณ จนคุณร้อนรุ่มได้เสมอ
-----------

“ทำยังไงก็ได้ให้แก้วหลุดพ้นออกมาจากคนไม่ดีพวกนั้น แล้วฉันกับแก้วจะรีบกลับเมืองไทยทันที จะไม่อยู่ที่นี่จนทำให้

คุณต้องเดือดร้อน” คำพูดของเวียงพิงค์ทำให้คิริลล์ยิ้ม คนอย่างเขานี่เหรอจะเดือดร้อนด้วยเรื่องแค่นี้ เธอนี่ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

“ก็ไม่ได้ยากอะไร”
“งั้นก็แสดงว่าคุณจะช่วยฉันใช่ไหม” เวียงพิงค์ยิ้มกว้างออกมาทันที
“ใช่...แต่ฉันเองก็มีข้อแม้ มีกฎของตัวเองเหมือนกัน ถ้าเธอรับปากว่าทำได้ทุกอย่าง พรุ่งนี้ฉันจะส่งคนไปจัดการเรื่อง

ที่ว่ามาทันที”

“ฉันต้องทำอะไรบ้าง”

“หลักๆ ก็มีแค่สามข้อ หนึ่ง...
ประโยคที่ได้ยินทำเอาเวียงพิงค์ตาโตเป็นไข่ห่าน เธอตกใจตื่นจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ยังไม่ทันได้คิดทบทวนดีด้วยซ้ำ เสียงนับถอยหลังก็ดังขึ้นจากคิริลล์

“สิบ เก้า...”
“นี่คุณ”
“ว่าไงครับ ฉันให้เวลาเธอคิดแค่สิบวินาทีเท่านั้น เอ้...นับถอยหลังถึงไหนแล้วนะ อ้อ...แปด เจ็ด” นักธุรกิจ

อสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ที่ควบตำแหน่งอดีตมาเฟียผู้มีอิทธิพลของที่นี่แสร้งยิ้ม

“ข้อหนึ่งคือฉันแค่ต้องเปลือยใช่ไหม” เวียงพิงค์พยายามทวนกฎของเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ เวลานี้เธอพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นเข้าไว้ แต่สุดท้ายกลับตื่นตระหนกเพราะเสียงนับถอยหลังของคิริลล์

“ใช่...หก ห้า”

“ละ...แล้วข้อสองก็แค่จูบ”

“ก็ใช่อีก...สี่” คิริลล์ยักคิ้วรับด้วย คนอย่างเขานะหรือจะยื่นเงื่อนไขโดยไม่มีดอกจันกำกับ เพียงแค่เขาจงใจที่จะไม่เอ่ยออกไปก็เท่านั้นเอง

“แล้วอะไรที่บอกคุณไม่ชอบเซ้าซี้แต่ชอบ...” เพราะอยากรู้เงื่อนไขช่วงท้ายที่คิริลล์เว้นว่างคำพูดไว้ จึงเอ่ยถามขึ้น แต่เขากลับไม่คิดที่จะตอบ

“สาม สอง...”

“ตกลงค่ะ ฉันตกลง” ในที่สุดเวียงพิงค์ก็ตกหลุมพรางของคิริลล์จนได้ เพราะอะไรเขาถึงอย่างรั้งตัวผู้หญิงคนนี้ให้อยู่ข้างตัวมากนัก คิริลล์เองก็ไม่เข้าใจตัวเองเช่นเดียวกัน

“งั้นก็ทำตามกฎข้อสองได้เลย”

“เอ้!...เดี๋ยวก่อนสิ อื้อ...”