คืนรักครองใจ (หนังสือเสียง)

“ศจีทำอะไรกิน”
“ข้าวผัดไข่ดาวค่ะ”
“ขอน้ำปลาพริกพี่ด้วยนะ”
หล่อนมองเกือบเป็นค้อนเมื่อเขาพูดเหมือนสั่ง ก่อนเดินเลยไปนั่งรอรับการปรนนิบัติ
“เจ้าค่ะ! เจ้านาย”
ศจีพรนึกเสียใจว่าไม่น่าไปประชดเขาเลย เมื่อสิรวิชเปลี่ยนใจลุกเดินทื่อเข้ามาหาในมาดคุกคามของคนเถื่อน
“ปล่อยศจีนะ พี่วิช”
เขาฟังเสียก็ดีหรอก ดึงหล่อนเข้ามากอด และประทับจูบลงมาดื้อๆ อย่างนั้นเอง
จูบของเขาไม่ได้เป็นไปในเชิงพิศวาสแต่เป็นไปอย่างต้องการลงทัณฑ์ ถึงอย่างนั้นยังทำเอาเกือบเข่าอ่อนเพราะพิษสงของริมฝีปากค่อนข้างกระด้างที่บดเคล้าลงมาแนบชิด
กว่าเขาจะยอมถอนปากและเดินกลับไปนั่งลงที่เก้าอี้ข้างโต๊ะตามเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปากหล่อนก็แทบระบม
“คนบ้า!” หล่อนอุบอิบ มองเขาตาขุ่น
“อะไรนะ?” เขาเลิกคิ้ว ถามมา “ ว่าอะไรพี่ พูดดังๆ สิถ้าแน่จริง”
ศจีพรไม่อยากเป็นคนแน่จริง หากว่าจะทำให้สิรวิชเข้าถึงเนื้อถึงตัวหล่อนเช่นเมื่อสักครู่ ทำให้หล่อนรู้สึกอ่อนเปียกชอบกลอยู่ ขนาดว่าโกรธที่เขาทำจ้วงจาบแต่ยังไม่วายอยากโอนอ่อนเข้าหา ต้องแข็งใจแทบตายที่จะไม่เผลอไปตอบสนองเขาเข้าตามที่ใจเรียกร้อง