ร่ายรักพยัคฆ์ซ่อนใจ (หนังสือเสียง)

ครู่หนึ่ง ขณะเขาสบตาดำโตคู่ใหญ่ฉายประกายเจิดจรัส แจ่มจ้าด้วยความสุขสดใสแห่งวัยเยาว์ของเด็กหญิงตัวเล็กบาง มือสองข้างประคองเค้กเละๆ ปากส่งยิ้มแต้ออกมาจากโฟโต้อาร์ต กระดาษอัดรูปอย่างดี มฤคินทร์รู้สึกเหมือนถูกกระแทกเข้าที่ลิ้นปี่ ไม่ถึงกับจุก แต่ก็ทำเอาหายใจไม่ออกไปชั่วอึดใจใหญ่จนต้องเร่งสูดลมหายใจเข้ายาวลึก
แวบหนึ่ง เขาละสายตาจากใบหน้าแหงนหัวเราะเต็มที่อย่างชอบอกชอบใจของผู้กำกับ เหลือบสบตาดำโตฉายแววสดใสและออกจะซุกซนเต็มไปด้วยความไร้เดียงสามีชีวิตชีวาของเด็กหญิง... อังเปา
“ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ เด็กน้อย...” เขาคิด “เธอคงอายุรุ่นราวคราวเดียวกับยายเมี่ยงน้องสาวของฉัน แก่อ่อนกว่ากันไม่มาก และฉันขอภาวนาให้เธอยังมีชีวิตอยู่ เผื่อว่า... บางทีฉันอาจจะมีโอกาสได้พาเธอคืนสู่ฐานะที่แท้จริง”
คิดถึงตรงนี้ ผู้กองหนุ่มก็ได้แต่ถอนใจ
เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ถูกโจรจับตัวไปแต่สี่ขวบปลาย หายสาบสูญไปเกือบสิบเก้าปี ถึงเขาจะอยากให้เด็กน้อยยังมีชีวิต แต่ความเป็นไปได้ อาจไม่ถึงกับเป็นศูนย์ แต่ก็หวังยาก
น่าเสียดาย... หากดวงตาไร้เดียงสา แต่ก็ฉายแววเฉลียวฉลาดแกมซุกซน ดูอยากรู้อยากเห็นคู่นี้ ต้องปิดสนิทตลอดกาลด้วยวัยอันน้อยนิด
ผู้กองหนุ่มรู้สึกเศร้าใจจนบอกไม่ถูก แทบไม่รู้ตัวเลยว่า นิ้วเรียวยาวของเขากำลังลูบไล้ไปตามกรอบหน้าค่อนข้างเป็นรูปหัวใจ มีเชิงผมแหลมน้อยๆ กลางหน้าผาก อย่างที่เรียกกันว่าชาร์ม เครื่องหน้ากระจุ๋มกระจิ๋มสมตัว แต่ที่เด่นคือนัยน์ตาดำสนิทกลมใสเป็นประกายล้อมกรอบด้วยขนตางอนระยับ มองดูเหมือนตุ๊กตาเมื่อประกอบกับร่างเล็กบางดูกระจ้อยร่อย
นาทีนั้นเองที่เขาตกลงรับงานชิ้นสุดท้ายก่อนจบอาชีพตำรวจ