ข้า...เป็นฮูหยินแล้วอย่างไร

“ออกไปเจ้าค่ะ ถ้ารังเกียจภรรยาขนาดนี้ก็ออกไป” นางชี้นิ้วไปทางประตู
หมับ! สองมือหนาใหญ่ จับที่ไหล่ของนางจนนางน้ำตาแทบไหล
“ปล่อยนะ”
“เจ้ากล้าไล่ข้างั้นรึ”
กลิ่นหอมๆ จากตัวนางทำให้เขาต้องมนต์สะกด หอมเหลือเกิน ใบหน้าพวกเขาห่างกันไม่กี่เซี๊ยะ นางไม่ชอบบุรุษผู้หยาบคายผู้นี้จริงๆ ไม่รู้ว่าอวี้หมิงหลันหลงรักได้อย่างไร
“ข้าไม่ปล่อย” สายตาเขามองซอกคอขาวเนียนของนาง
“ข้าภรรยามีคำพูดหนึ่งประโยคจะบอกท่าน ข้า! เกลียด! ท่าน! เช่นกัน” นางเน้นทีละคำ