อริตวรรธน์ ครุฑานาคา

ปฐมบทแห่งความรักต่างชาติพันธุ์
หากคุณซาบซึ้งกับความรักของ "องค์เคสินาคาพญานาค" ที่มีต่อ "พระนางพิลานารี"
ครั้งนี้คุณอาจเสียน้ำตาให้กับความรักของ "องค์สุวรรณกายพญาครุฑ" และ "พระนางปทุมมาวดีนาคิณี"
หนทางความรักที่หมุนอยู่ในกงล้อแห่งกรรมที่มิอาจหลีกลี้
มีเพียง "องค์อริตวรรธน์" เท่านั้นที่จะหยุดยั้งทุกอย่างได้
แลความแค้นสุมทรวง "ศรัณยา - เจ้ากอหญ้าน้อย"
จะดับลงเพียงเพราะความรักที่ซึมซับเข้าสุ่หัวใจอย่างนั้นหรือ
"เมื่อใดสายเลือดแห่งสองเผ่าพันธุ์กำเนิด เมื่อนั้นเจ้าแห่งครุฑานาคา จะปรากฏ"
"อริตวรรรธน์ ครุฑานาคา"
นิยายเรื่องแรกในนามปากกา "จำปาลาว"
และเป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิต

มาร่วมพิสูจน์ความหอมละมุนแห่งความรักร่วมกันค่ะ
ชาติพันธุ์ที่แตกต่าง หาได้ขวางกั้นความรักไว้ได้

“เจ้าพี่เพคะ.. น้องเป็นหญิงมิอาจพูดได้ว่ากล้าหาญชาญชัย ที่จะเอ่ยวาจาบอกรักบุรุษใดเพียงแค่แรกพบ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนี้น้องมิเสียใจเลย เพราะน้องรู้ดีว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่อเจ้าพี่ เกิดมาเพื่อรักบุรุษที่อยู่ตรงหน้านี้
หากในวันนี้น้องต้องเก็บกลืนความอายเอาไว้ เพราะถ้าไม่ได้บอกความในใจที่มีให้เจ้าพี่ได้รับรู้ น้องเองก็มิรู้ได้ว่ารุ่งอรุณของวันพรุ่งจะยังคงมีโอกาสหรือไม่
ปทุมมาวดีธิดานาคาตนนี้รักเจ้าพี่สุวรรณกายพญาครุฑเพคะ รักยิ่งชีวิต ยิ่งกว่าทุกอณูเนื้อแห่งตัวตนและจิตวิญญาณ หากผิดจากเจ้าพี่แล้วไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ น้องจักมิมีผู้ใดตลอดกาล”

“ข้าสุวรรณกายพญาครุฑรักพระนางปทุมมาวดียิ่งชีวิตเทียบกับทุกอณูเนื้อแห่งตัวตนแลจิตวิญญาณ หากผิดจากพระนางแล้วไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหนๆ ข้าจักมิมีผู้ใดตลอดกาลเฉกเช่นกัน”

พระเนตรคมเข้มทอดสบพระเนตรอ่อนหวาน พระหัตถ์แกร่งช้อนพระหัตถ์น้อยอ่อนละมุนกุมไว้แนบพระหฤทัยพลางเอื้อนเอ่ยมธุรสวาจาดุจจะย้ำคำสัญญาคำปฏิญาณรักที่ได้เอื้อนเอ่ยพระโอษฐ์ไว้

“ไม่เสียใจเลยที่ได้รักเจ้า หากรักนี้จะทำให้ถึงกาลต้องจุติ พี่ก็จะไม่เสียใจ เพราะชีวิตนี้ได้พานพบมณีที่มีค่าสูงสุดของใจแล้ว.. ปทุมมาวดี.. ยอดดวงใจของพี่ ปทุมมาวดี.. ยอดรัก.. ยอดดวงใจของพี่”