แหย่เสือ

เมื่อคิดจะมาแหย่เสือ ก็ต้องพร้อมเป็นเหยื่อตลอดเวลา

แม่แมวน้อยตาแป๋วลอออร...ริหาญกล้าแหย่เสือ

ไม่รู้เสียแล้วว่าเขาไม่ใช่เสือตาย...แต่เป็นเสือหิว

หิวมากเสียด้วยสิ!
ไทเกอร์ทำหน้านิ่งใส่เธอ แล้วเขาก็เปิดประตูห้องของเธอ พลางหิ้ว....ลอออรเข้าไป เมื่อปิดประตูห้องแล้วด้วยการใช้มือฝรั่ง (เท้า) ดังปัง! เขาก็จับเธอโยนลงบนเตียง
แล้วก็เริ่ม...
หะ...
ทำอะไรน่ะ
พี่ไทเกอร์!
เธอได้แต่นิ่งขึง ตาเบิกโต มองคนตัวโตที่กำลังเริ่ม ‘ถอด’ เสื้อผ้าของตัวเองทีละชิ้น ทีละชิ้น
เสื้อยืดของเขา....กางเกงยีน...
กะ...กาง...เกง...ใน
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!
ลอออรอ้าปากหวอ มองเขานิ่งอยู่แบบนั้น ตาของเธอ...จ้องเป๋งไปที่บางส่วนของไทเกอร์ ที่มันผงาดดีดเด้งสู้สายตาเธออย่างแข็งขัน
อะไรกันนี่!
“พะ...พี่ไทเกอร์ พี่จะทำอะไร?”
“พี่จะลงโทษตาหวาน” คนพูดทำเสียงนิ่ง หน้านิ่ง แต่ตาเป็นประกายระยับ แถมเดินอาดๆ ตรงมายังเธออย่างไม่อายฟ้าอายดิน!